Тыматэвуш Павал Гажэнскі: розьніца паміж вэрсіямі
няма апісаньня зьменаў
Няма апісаньня зьменаў |
Няма апісаньня зьменаў |
||
|
Сын уладара дабжыцкае воласьці Францішка Гажэнскага гербу [[Наленч (герб)|Наленч]] і Ганны з Дарангоўскіх. У [[1765]] распачаў навучаньне ў сэмінарыі ксяндзоў місіянэраў у [[Кракаў|Кракаве]]. Ад [[1763]] канонік пры познаньскай катэдры, ад [[1776]] канонік пры кракаўскай катэдры. Ад таго самага году рэктар госпісу сьвятога Станіслава ў Кракаве. Верагодна, ягонай працай на заканчэньне навучаньня ў кракаўскай сэмінарыі была ''Conclusiones theologicae pro disputtionibus publicis''. У [[1775]] выехаў у [[Рым]], дзе вывучаў права. У Польшчы зьявіўся толькі ў [[1777]]. У [[1780]] пераехаў у [[Варшава|Варшаву]] як дэлегат кракаўскае курыі да [[Каронны Трыбунал|Кароннага Трыбуналу]]. У [[1781]] атрымаў [[Ордэн Сьвятога Станіслава]] і пасаду [[рэфэрэндар]]а вялікага кароннага. Ад [[1788]] апошні канцлер [[Северскае княства|северскага княства]].
У [[1790]] прызначаны [[смаленская дыяцэзія|смаленскім біскупам]]. Падчас [[
У [[1821]] папеж [[Піюс VII]] узьвялічыў познаньскае біскупства да рангу мэтраполіі й злучыў яго [[пэрсанальная вунія|пэрсанальнай вуніяй]] з [[гнезьненская дыяцэзія|гнезьненскай мэтраполіяй]] зь сялібай у Познані. Са згоды прускіх уладаў пасаду ўзначаліў Тыматэвуш Гажэнскі. У [[1822]] Фрыдрых Вільгельм ІІІ забараніў яму ўжываць тытул [[прымас]]а Польшчы. Арцыбіскуп гэтаму не запярэчыў, але пастанову не выконваў. Як арцыбіскуп у скарбніцу познаньскае катэдры ўнёс шматлікія літургічныя шаты, начыньне, мэблю і іншыя каштоўнасьці. Фундаваў касьцёл сьвятога Тыматэвуша ў [[Бялэжын]]е. Пасьля сьмерці быў пахаваны ў познаньскай катэдры ў капліцы Шолдрскіх. Сёньня пахаваны ў крыпце разам зь іншымі познаньскімі арцыбіскупамі.
| |||