Габрыель Мантальва: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дНяма апісаньня зьменаў |
|||
Радок 17:
Атрымаў навуковыя ступені бакаляўра багаслоўя і доктара кананічнага права. Вучыўся таксама ў Папскай Царкоўнай Акадэміі (дыпляматычны інстытут Сьвятога Пасаду) у Рыме. [[18 студзеня]] [[1953]] быў высьвечаны ў сьвятары [[Архідыяцэзія Санта-фэ-дэ-Багата|Архідыяцэзіі Санта-Фэ-дэ-Багата]]. Паступіў на дыпляматычную службу Сьвятога Пасаду [[1 ліпеня]] [[1957]]. Працаваў у Апостальскіх Нунцыятурах у [[Балівія|Балівіі]], [[Аргентына|Аргентыне]] і [[Сальвадор]]ы. Пазьней працаваў у Дзяржаўным Сакратарыяце і Радзе па Грамадзкіх Справах Касьцёла.
[[14 чэрвеня]] [[1974]] Папа [[Павал VI (рымскі папа)|Павал VІ]] узьвёў яго ў сан тытулярнага арцыбіскупа Чэленэ. Абрад хіратоніі адбыўся [[30 чэрвеня]] [[1974]]. [[14 чэрвеня]] [[1974]]-[[1980]] Апостальскі Нунцый у [[Нікарагуа]] і [[Гандурас]]е. Ад [[18 сакавіка]] [[1980]] [[Пра-нунцый]] у [[Альжыр]]ы й [[Туніс]]е і Апостальскі Пасланец у [[лібія|Лібіі]].
Пасьля сьмерці кардынала [[Антоніё Самора|Антонія Саморэ]] [[3 лютага]] [[1983]], яму даручана весьці ад імя Сьвятога Пасаду перамовы аб мірным рашэньні канфлікту паміж Аргентынай і [[Чылі]] ў адносінах канала Бэагле, які быў распачаты ў сьнежні [[1978]] і скончыўся падпісаньнем у [[Ватыкан]]е [[29 лістапада]] [[1984]] «Дамовы аб міры і сяброўстве» і ўрачыстым абменам тамсама ратыфікацыйнымі граматамі [[2 траўня]] [[1985]].
| |||