Верхнялужыцкая мова: розьніца паміж вэрсіямі

'''Горнасорбская мова''' ({{lang-hsb|hornjoserbska rěč}}) — мова [[сорбы|сорбаў]] і адна з афіцыйных моваў [[Нямеччына|Нямеччыны]].

 

Адносіцца да [[славянскія мовы|славянскай]] групу моў. Агульны лік носьбітаў — каля 40 000 чалавек, яны жывуць у [[Саксонія (фэдэральная зямля)|Саксоніі]]. Лік носьбітаў мовы ў штодзённым жыцьці значна ніжэйшы. Агульны лік сорбаў у Горнай Лужыцы — 40 000, аднак актыўна карыстаюцца мовай — 13 000. Агульны лік лужычан у Дольнай Лужыцы — 20 000, аднак актыўна карыстаюцца мовай — 7 000. У адрозьненьні ад [[дольналужыцкая мова|дольналужыцкай мовы]] горналужыцкая мова не знаходзіцца на мяжы выміраньня. Усяго ж пражываюць у Лужыцы прыкладна 600 000 чалавек — сорбаў і нясорбаў ([[немцы|немцаў]]). Цэнтрам горналужыцкай культуры зьяўляецца горад [[Баўцэн]] у [[Саксонія|Саксоніі]].

 

== Асаблівасьці ==

Націск заўсёды падае на першы склад. Шэраг фанэтычных асаблівасьцяў збліжае горнасэрбскую мову зь [[беларуская мова|беларускай]]: наяўнасьць фрыкатыўнага /h/, зьмякчэньне гукаў /d/, /t/ адпаведна да /dź/, /ć/, наяўнасьць прыстаўнога /в/.