Адыграў значную ролю ў правядзеньні [[палітыка беларусізацыі|палітыкі беларусізацыі]], у вырашэнні праблемы ўзбуйненьня БССР, спрыяў вяртаньню беларускай эміграцыі на радзіму, Навуковыя працы У. Ігнатоўекага склалі падмурак надыянальнай канцэпцыі гісторыі бедарускага народу. Яго канцэпцыя найбольш поўна выкладзеная ў кнізе «Кароткі нарыс гісторыі Беларусі» (1-е выд. [[1919]], 5-е выд. [[1991]]), якая доўгі час была падручнікам.
Ён падзяляў гісторыю [[Беларусь|Беларусі]] на 5 пэрыядаў. Першы пэрыяд сярэдневечнай гісторыі Беларусі называў полацімполацкім ([[IX стагодзьдзе|IX]] — [[XII стагодзьдзе|XII]] стст.) зыходзячы з таго, што [[Полацкае княства]] 6ыло ад пачатку незалежным, і толькі на некалысі [[год|рокаў]] (у 1-й падове [[XII стагодзьдзе|XII ст.]]) яно трапіла ў залежнасьць ад Кіеўскага, каб яшчэ раз дабіцца самастойнасьці. У. Ігнатоўскі - першы зь беларускіх гісторыкаў, хто даў правільную назву [[ВКЛ|Вялікаму Княству Літоўскаму]], грунтуючыся аа яго нацыянальным характары, і вызначыў другі пэрыяд гісторыі Беларусі ([[XIII стагодзьдзе|XIII]] і 1-я палова [[XVI стагодзьдзе|XVI]] стст.). Трзці пэрыяд навуковец называе польскім (2-я палова [[XVI стагодзьдзе|XVI]] — [[XVIII стагодзьдзе|XVIII]] стст.), паколькі ён лічыць. што пасьля [[Люблінская вунія|Люблінскай вуніі]] [[1569]] [[год|року]] «Літва і Беларусь былі інкарпараваныя (улучаныя) у арганізм Польшчы». Чацьверты пэрыяд гісторыі Беларусі адносіцца да канца [[XVIII стагодзьдзе|ХVIII]] — начатку [[XX стагодзьдзе|XX]] стст., калі Беларусь уваходзіла ў склад [[Расейская імпэрыя|Расейскай імпэрыі]]. Пяты пэрыяд — упершыню ў маладой беларускай нацыянальнай гістарыяграфіі — дасьледчык прысьвяціў савецкаму пэрыяду.
