Сьвянцянскія грады: розьніца паміж вэрсіямі

'''Сьвянцянскія грады''' ('''Сьвянцянскае ўзвышша''') — [[града|грады]] на паўночным захадзе [[Беларусь|Беларусі]]. Займаюць паўднёвы захад [[Віцебская вобласьць|Віцебскай]] і паўночы захад [[Менская вобласьць|Менскай]] абласьцей. Мяжуюць з [[Вушацка-Лепельскае ўзвышша|Вушацка-Лепельскім узвышшам]], [[Полацкая нізіна|Полацкай]], [[Верхнебярэзінская нізіна|Верхнебярэзінская]] і [[Нарачанска-Вялейская нізіна|Нарачанска-Вялейскай]] нізінамі, заходзяць на тэрыторыю [[Летува|Летувы]]. Працягласьць з захаду на ўсход 120 — 130 км, з поўначы на поўдзень 35 — 4 5 км, плошча 2,7 тыс. км². Максымальная вышыня 228 м па-над узроўнем мора.

Рэльеф буйнаўзгорысты і градава-марэнава[[марэна]]ва-азёрны, сфармаваўся пераважна пад уплывам [[ледавік]]а [[паазерскае зьледзяненьне|паазерскага зьледзяненьня]]. Перавышэньні адносных вышыняў да 50 — 60 м, найвышэйшы пункт — 228 м па-над узроўнем мора (каля вёскі [[Камаі]] [[Пастаўскі раён|Пастаўскага раёну]]). У паніжэньнях і лагчынах шмат невялікіх, але глыбокіх азёраў, зьвязаных паміж сабой малымі рэчкамі, пратокамі і разьмешчаных групамі (Лучайская, Мядзёльская, Доўгаўская, Глыбоцкая групы). Тут знаходзіцца найглыбейшае ў Беларусі [[Доўгае возера]] возера (53,7 м). Найбуйнейшыя азёры: ([[Мядзел (возера)|Мядзел]], [[Шо]] і інш.).

Сьвянцянскія грады — водападзел паміж рэкамі басэйнаў [[Заходняя Дзьвіна|Заходняй Дзьвіны]] і [[Нёман]]а. На паўночных схілах пачынаюцца рэкі [[Мядзелка]], [[Галбіца]], [[Бярозаўка]], [[Мнюта]], [[Авута]], на паўднёвых — [[Страча]], [[Сэрвач]]. Карысныя выкапні: [[гліны]] легкаплаўкія, [[пяскова-жвіровы матэрыял]], будаўнічы пясок, [[торф]], [[бузы]].

Разараныя больш за 40% тэрыторыі, лясістасьць каля 25%. Распаўсюджаныя [[мяшаныя лясы|мяшаныя]] [[драбналістыя лясы]] і [[хвойнікі]]. У межах Сьвянцянскіх градаў частка нацыянальнага парку [[Нарачанскі нацыянальны(Нацыянальны парк)|Нарачанскі]], гідралягічныя заказьнікі [[Доўгае]] і [[Белае]].