Гумно: розьніца паміж вэрсіямі

'''Гумно''' — драўлянае гаспадарчае збудаваньне сялянскай сядзібы прызначанае для прасушваньня і абмалоту снапоў зерня.

 

Слова ''гумно'' ў сялянскім побыце мае шырокі сэнс. Прыкладам, у некаторых мясьцінах Беларусі (паўночна-ўсходняя Меншчына) функцыі гумна пераймалі [[пуня]] і адкрыты ток. У такім выпадку месца дзе стаяла пуня называлі гумнішчам, а адкрыты ток — гумном. На Вілейшчыне гумном называлі частку двара, дзе знаходзіліся [[ток]], [[азярод]] і [[сеньнік]]. Звычайна гумно асацыюецца з месцам захоўваньня снапоў, сена і кармавых. Месца дзе стаяла гумно называлася гумнішча. Часам слова ''гумно'' і ''гумнішча'' варта разглядаць як сынонімы. Пры аднабаковай забудове вёскі гумно маглі выносіць на другі бок вуліцы. Памер гумна залежаў ад заможнасьці гаспадара. Унутры ў гумне рабіліся засекі для снапоў розных відаў зерня.

 

Па канструкцыі гумно, а таксама іншыя збудаваньні гумнішча можна падзяліць на:

* [[каркас]]ныя або стоечна-жэрдкавыя

* Лакотка, А. І. ''На тым гумнішчы...''//Помнікі гісторыі і культуры Беларусі. 4/1981

* ''Народная сельскагаспадарчая тэхніка беларусаў.'' Мінск, 1974.

 

[[Катэгорыя:Драўляная архітэктура]]