Дэвоцыё модэрна: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д Робат: аўтафарматаваньне артыкула
д вікіфікацыя, шаблён
Радок 1:
{{Артаграфія}}
'''Дэво́цыо мо́дэрна''' ([[лаціна|лац.]] ''Devotio moderna'' — -«сучасная “сучасная пабожнасць”пабожнасць»)  — рух духоўнай адновы ў [[каталіцтва|каталіцтве]] ў канцы [[14 стагодзьдзе|XIV]]-пачатку [[16 стагодзьдзе|XVI стагодзьдзя]].
Гэты рух бярэ свой пачатак у манаскіх дамах Паўночнай [[Еўропа|Еўропы]] ў канцы XIV стагодзьдзя, разам з пачаткам росквіту [[гуманізм]]у ў [[Італія|Італіі]], і меў за мэту духоўнае адраджэнне.
 
Найбольш славутым прадстаўніком "«devotio moderna"» з’яўляецца [[Джэрард Грот]] (''Gerard Groote''). У [[1374]] годзе ён радыкальна змяняе сваё жыццё, прысвячаючы яго практыкаванню пабожнасці, служачы [[Бог]]у і чалавеку. Пажадаў стварыць супольнасць пабожнасці, накшталт манахаў, якая б не складала пры гэтым манаскіх шлюбаў. Сцвяржаў пры гэтым, што рэлігія палягае ў тым, каб ушаноўваць і любіць Бога, а не ў тым, каб складаць спецыяльныя шлюбы.
З цягам часу, вакол паплечніка Джэрарда Грота — святара Флорэнса Радэвійнса сфармафалася супольнасць мужчын, якая складалася са святароў і свецкіх, якіх пачалі называць "«Братамі супольнага жыцця"». Браты маліліся, чыталі духоўныя творы і займаліся фізічнай працай.
 
Пасля смерці Грота кіраўніком руху стаў Радэвійнс. З гэтага часу рух стаў называцца "«devotio moderna"».
 
У [[1387]] годзе быў закладзены [[кляштар]] у [[Нідэрланды|Нідэрландах]], дзе члены руху прынялі аўгусцінскі манаскі статут. [[Папа Рымскі]] [[Баніфацый ІХ]] зацвердзіў у [[1395]] годзе [[канстытуцыя|канстытуцыю]] руху. Распаўсюджванне руху ў Нідэрландах прывяло да стварэння кангрэгацыі Віндэшэйм. Гэтая кангрэгацыя апрача ўсяго іншага, займалася адукацыяй. Каб утрымліваць сваю супольнасць, яе члены перапісвалі кнігі, аздаблялі іх, пазней заняліся кнігадрукаваннем.
Для "«devotio moderna"» характэрны метад простай і даступнай для кожнага малітвы, прага хрысціянскай дасканаласці, поўнага з’яднання з Богам праз давер да волі Бога. Рух спалучаў у сабе элементы [[схаластыка|схаластыкі]] і гуманізму.
 
Найбольш вядомым выражэннем "«devotio moderna"» з’яўляецца кніга Тамаша Кемпійскага ([[Томас Хэмеркен|Томаса Хэмеркена]], каля [[1380]]-[[1471]]) «''Аб прыпадабненні да Хрыста''» («''De imitatione Christi''»). У гэтым творы, які абапіраецца на [[Біблія|Біблію]], паказаны шлях пошуку хрысціянскай дасканаласці. Кніга шмат разоў перавыдавалася ў розныя часы і на розных мовах.
Рух "«devotio moderna"» быў распаўсюджаны ў [[Германія|Германіі]], [[Швейцарыя|Швейцарыі]], [[Францыя|Францыі]] і іншых еўрапейскіх землях.
 
[[Катэгорыя:Каталіцтва]]