Янка Геніюш: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
артаграфія
афармленьне, артаграфія
Радок 1:
'''Янка Геніюш''', '''Іван Пятровіч Геніюш''' ([[24 лютага]] [[1902]], [[Крынкі]], [[Беласточчына]] - [[19 лютага]] [[1979]], [[Зэльва]]) — беларускі грамадзкі дзеяч, ахвяра палітычных рэпрэсый, муж паэткі [[Ларыса Геніюш|Ларысы Геніюш]].
 
Пасьля школы паехаў у [[Прага|Прагу]]. Паступіў у [[Карлаўскі Ўнівэрсытэтўнівэрсытэт]], пасьля яго заканчэньня атрымаў мэдыцынскую адукацыю докатара-вэнэроляга.
 
У [[1935]] годзе ажаніўся з Ларысай Міклашэвіч (паэтка [[Ларыса Геніюш]]). У той самы год у іх нарадзіўся сын [[Юрка Геніюш]].
 
Сябраваў з многімі беларускімі дзеячамі, што жылі ў Празе, у тым ліку і кіраўніцтвам [[БНР]]. Актыўны сябра Праскага камітэта Беларускай народнай самапомачы.
Радок 9:
Пад час нямецкай акупацыі, на беларускім сходзе адмовіўся падпісаць тэлеграму да [[Адольф Гітлер|Адольфа Гітлера]]. Аднак Ермачэнка падрабіў пад капірку подпісы ўдзельнікаў сходу і даслаў тую тэлеграму. Пасьля яна трапіла ў [[Масква|Маскву]] і на падставе яе спадара Генюіш судзілі.
 
У [[1943]] годзе Янка Геніюш трапляе ў Беларусь у [[Слонім]]. Працуе тамака гебіткамісаратрцам (кіраўнік райздрава). Пасьля канфлікту са слонімскі гебіткамісарам Эрэнам (Сп. Янка запытаўся ў таго, хто на гэтай зямлі гаспадар), Геніюшу давялося пераехаць у [[Баранавічы]]. Ад большыхзбольшых наступстваў яго выратавала "«слава"» падпісанта тэлеграмы да Гітлера.
 
У [[1948]] годзе Янка геніюшГеніюш разам з жонкай Ларысай, былі арыштаваныя і вывезенывывезеныя ў [[СССР]]. Тамака яны незаконна былі пазбаўлены чэхаславацкага грамадзянства і асуджаныя [[Вярхоўны суд БССР|Вярхоўным судом БССР]] на 25 год. Частку тэрміну адбыў на [[Варкута|Варкеце]]. Пасьля сьмерці Сталіна пераведзены ў Мардовію.
 
Сям'я Геніюшаў была датэрмінова вызвалена ў [[1956]] годзе. Аднак ім не дазволілі вярнуцца ў Чэхаславаччыну. Ларыса Геніюш не прыняла савецкага грамадзянства да канца жыцьця. Мела пашпарт СССР са штампам "«неграмадзянін СССР"». Геніюшы пасяліліся ў [[Зэльва|Зельве]] ў хаце бацькі Янкі па вуліцы Савецкай, 7а.
 
Сам Янка Геніюш ўладкаваўся працаваць ў мясцоцымясцовы шпіталь і паліклініку. У яго кабінэце вісеў партрэт [[Францыск Скарына|ФранцішскаФранцішка Скарыны]]. Добра разьбіраўся ў нэўралёгіі, сэксалёгіі, вэнарычныхвэнэрычных хваробах. Працаваў хірургам і тэрапеўтамтэрапэўтам.
 
У госьці да Геніюшаў часта прыяджалі госьці, былыя палітзьняволеныя і літаратары.: [[Мікола Канаш]], [[Пятро Рашэтнік]], [[Уладзімер Караткевіч]], [[Алег Лойка]], [[Данута Бічэль]], [[Юрка Голуб]], [[Алесь Траяноўскі]] і штатшмат іншых.
 
На пахаваньне Янкі Геніюша зьехалася шмат народу. [[Андрэй Вайтовіч]] са [[Слонім]]а зрабіў па ім помнік. Пасьля сьмерці Ларысы Геніюш на магілімагіле паставілі новы, агульны.
 
== Вонкавыя спасылкі ==
* [[Сяргей Чыгрын]], [http://niva.iig.pl/issue/2003/24/art_08.htm "«Янка Геніюш"» Ніва № 24 (2457), 15 чэрвеня 2003 г.]
 
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Геніюш, Янка}}
[[Катэгорыя:Беларускія грамадзкія дзеячы]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся 24 лютага]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1902 годзе]]