Дзісенскае масла: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д Changing namespaces
артаграфія
Радок 1:
'''Дзі́сенскае ма́сла''' — гатунак [[сметанковаесьметанковае масла|сметанковагасьметанковага масла]], які вырабляўся сялянскім арцелямі [[Дзісенскі павет|Дзісенскага павета]] [[Віленская губерня|Віленскай губерні]] на пачатку [[XX стагоддзестагодзьдзе|XX стагоддзястагодзьдзя]] і пастаўляўся ў буйныя прамысловыя цэнтры [[РасійскаяРасейская імперыяімпэрыя|Расійскай імперыіімпэрыі]], а таксама на экспарт.
 
Арцельнае масларобства ўзнікла ў Дзісенскім і суседнім [[Дрысенскі павет|Дрысенскім павеце]] [[Віцебская губерня|Віцебскай губерні]] у канцы [[XIX стагоддзе|XIX стагоддзя]] у сувязі з рэзкім падзеннем попыту на прадукцыю земляробства. Асабліва паспяхова развіваўся экспарт у [[Англія|Англію]]. У [[1905]] годзе з Дзісенскага павету было адпраўлена ў Англію масла на 10 тыс. руб., у [[1908]] — на 175 тыс., і ў [[1910]] — на 260 тыс. руб. Дзісенскае масла займала адно з першых месцаў на англійскім рынку і каштавала на 2—4 шылінгі даражэй, чым іншыя гатункі масла з Расійскай імперыі. Яно збывалася без пасярэднікаў цераз транспартную кантору “Гергард і Гей” у [[Лондан]] і [[Лідс]]. Па прыбыцці ў Англію па пошце высылаўся аванс ад 36 до 45 р. за бочку, рэшта — пасля поўнай рэалізацыі. На жаль, арцельныя пастаўшчыкі не паспрабавалі зарэгістраваць адмысловай гандлёвай маркі, і дзісенскае масла пастаўлялася пераважна пад маркай “галшцінскага”. Пасля [[Першая сусветная вайна|Першай сусветнай вайны]] замежны рынак і высокая рэпутацыя дзісенскага масла былі страчаныя назаўжды.
 
Арцельнае масларобства ўзніклаўзьнікла ў Дзісенскім і суседнім [[Дрысенскі павет|Дрысенскім павеце]] [[Віцебская губерня|Віцебскай губерні]] у канцы [[XIX стагоддзестагодзьдзе|XIX стагоддзястагодзьдзя]] у сувязі з рэзкім падзеннемпадзеньнем попыту на прадукцыю земляробства. Асабліва паспяховапасьпяхова развіваўсяразьвіваўся экспарт у [[АнгліяАнгельшчына|АнгліюАнгельшчыну]]. У [[1905]] годзе з Дзісенскага павету было адпраўлена ў АнгліюАнгельшчыну масла на 10 тыс. руб., у [[1908]] — на 175 тыс., і ў [[1910]] — на 260 тыс. руб. Дзісенскае масла займала адно з першых месцаў на англійскімангельским рынку і каштавала на 2—4 шылінгі даражэй, чым іншыя гатункі масла з РасійскайРасейскай імперыіімпэрыі. Яно збывалася без пасярэднікаў цераз транспартную кантору “Гергард і Гей” у [[ЛонданЛёндан]] і [[Лідс]]. Па прыбыцціпрыбыцьці ў Англію Ангельшчыну па пошце высылаўся аванс ад 36 до 45 р. за бочку, рэшта — пасляпасьля поўнай рэалізацыі. На жаль, арцельныя пастаўшчыкі не паспрабавалі зарэгістраваць адмысловай гандлёвай маркі, і дзісенскае масла пастаўлялася пераважна пад маркай “галшцінскага”. ПасляПасьля [[Першая сусветнаясусьветная вайна|Першай сусветнайсусьветнай вайны]] замежны рынак і высокая рэпутацыя дзісенскага масла былі страчаныя назаўжды.
 
{{Крыніца НашаЕжа|Хаім Бейлькін, Алесь Белы}}