Альбэрт Гаштольд: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
+
Радок 29:
|Колер загалоўку =
}}
'''Альбэрт Гаштольд'''{{Заўвага|Іншыя формы імя:  ('''АльбрэхтАльбрахт Гаштольдавіч''',; '''Альбрыхт'''}} (? — сьнежань 1539) — дзяржаўны дзяяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. Намесьнік [[наваградак|наваградзкі]] (1503—1506), [[падчашы вялікі літоўскі]] (1505—1509), [[ваявода наваградзкі]] (1508—1513), [[ваявода полацкі|полацкі]] (1513—1519), [[ваявода троцкі|троцкі]] (1519—1522) і [[ваявода віленскі|віленскі]] (з 1522), [[канцлер вялікі літоўскі]] (з 1522)<ref name="evkl">[[Валеры Пазднякоў|Пазднякоў В.]] Гаштольд Альбрэхт Марцінавіч // {{Літаратура/ЭВКЛ|1к}} С. 517.</ref>.
 
Альбэрт Гаштольд — найбагацейшы магнат свайго часу: паводле попісу 1528 году ставіў у войска Вялікага Княства 466 вершнікаў, г. зн. меў больш за сем тысячаў радзінаў падданых. У 1522 годзе [[Сьпіс каралёў польскіх|кароль]] і [[Сьпіс вялікіх князёў літоўскіх|вялікі князь]] [[Жыгімонт Стары]] надаў яму прывілей прыпячатаць дакумэнты не зялёным, а чырвоным воскам, на што мелі права толькі асобы каралеўскага роду<ref name="jarasevic">[[Аляксандар Ярашэвіч|Ярашэвіч А.]] [http://pawet.net/library/history/city_district/data_people/ahulnaie/10/Гаштольды.html Гаштольды] // [[Спадчына (часопіс)|Спадчына]]. № 6, 1992.</ref> У 1529 годзе атрымаў графскі тытул ад [[Папа Рымскі|Папы Рымскага]] [[Клімэнт VII (папа рымскі)|Клімэнта VII]], а ў 1530 году — тытул графа на [[Геранёны|Мураваных Геранёнах]] ад імпэратара [[Карл V (імпэратар Сьвяшчэннай Рымскай імпэрыі)|Карла V]].
 
== Імя ==
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: ''Albertus Gastolthowycz'' (9 верасьня 1501 году)<ref>{{Літаратура/Акты уніі Польшчы зь Літвой (1932)|к}} S. 133.</ref>; ''Албрахтъ Мартинович Кгаштолтович'' (27 чэрвеня 1502 году)<ref>Archiwum książąt Lubartowiczów Sanguszków w Sławucie. T. 1, 1366—1506. — Lwów, 1887. S. 123.</ref>.
 
== Біяграфія ==
Радок 59:
 
Шлюб з адзінай дачкой і спадкаемніцай князя [[Васіль Удалы|Васіля Вярэйскага]] [[Соф’я Васільеўна|Соф’яй]] на пачатку XVI ст. прынёс яму замак [[Любеч]], [[Валожын]] у [[Ашмянскі павет|Ашмянскім павеце]], [[Койданаў]], [[Радашкавічы]] і [[Уса|Ўсу]] ў [[Менскі павет|Менскім павеце]]. Купіў, вымяняў і атрымаў у спадчыну шмат іншых маёнткаў. Трымаў [[Бельскае староства|Бельскае]] (з 1513 году), [[Мазырскае староства|Мазырскае]] (з 1514 году), [[Барысаўскае староства|Барысаўскае]] (з 1525 году)<ref name="ehb"/> і [[Гарадзенскае староства|Гарадзенскае]] (з 1533 году) староствы<ref name="evkl"/>.
 
== Заўвагі ==
{{Заўвагі}}
 
== Крыніцы ==