Іван Манівід: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д →‎Імя: п.
Радок 34:
 
== Імя ==
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: ''пан Ивашко Монивидович'' (5 траўня 1429 году<ref>Archiwum książąt Lubartowiczów Sanguszków w Sławucie. T. 1, 1366—1506. — Lwów, 1887. S. 30.</ref>, 9 сьнежня 1442 году<ref>Archiwum książąt Lubartowiczów Sanguszków w Sławucie. T. 1, 1366—1506. — Lwów, 1887. S. 38.</ref>), ''Jaschkonis Moniwidowicz'' (8 верасьня 1431 году)<ref>Дополнения к Актам историческим, относящимся к России : Собраны в иностранных архивах и библиотеках и изданы Археографической Комиссией. — СПб., 1848. [https://books.google.by/books?id=D0dFAAAAYAAJ&pg=PA306&dq=Jaschkonis+Moniwidowicz&hl=ru&sa=X&ved=2ahUKEwia067hmqz9AhWIhf0HHQI9CfkQ6AF6BAgIEAI#v=onepage&q=Jaschkonis%20Moniwidowicz&f=false С. 306].</ref>, ''Jwasko Moniwodowicz'' (22 сакавіка 1433 году)<ref>[http://starbel.by/dok/d057.htm Послание князей и бояр Руси Базельскому собору в поддержку князя Свидригайла (1433)], Fontes historiae Magni Ducatus Lithuaniae</ref>, ''пан Монивид староста подольский и кременецкий'' (2 верасьня 1438 году<ref>Archiwum książąt Lubartowiczów Sanguszków w Sławucie. T. 1, 1366—1506. — Lwów, 1887. S. 35.</ref>, 16 студзеня 1444 году<ref>Archiwum książąt Lubartowiczów Sanguszków w Sławucie. T. 1, 1366—1506. — Lwów, 1887. S. 40.</ref>), ''пан Монивид троцкий воевода'' (23 сакавіка 1443 году)<ref>Archiwum książąt Lubartowiczów Sanguszków w Sławucie. T. 1, 1366—1506. — Lwów, 1887. S. 39.</ref>, ''воевода троцкий пан[ъ] Монивид[ъ]'' (1 чэрвеня 1445 году, 8 студзеня 1452 году)<ref>Archiwum książąt Lubartowiczów Sanguszków w Sławucie. T. 1, 1366—1506. — Lwów, 1887. S. 48, 237.</ref>, ''nos Johannes Monividi heres in Zvprani palatinus Vilnensis'' (7 верасьня 1458 году)<ref>Semkowicz W. Przywileje Witolda dla Moniwida, starosty Wileńskiego, i testament jego syna Jana Moniwidowicza // Ateneum Wileńskie. Nr. 1, 1923. S. 261.</ref>.
 
== Біяграфія ==