Царква: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д артаграфія, выпраўленьне спасылак |
Vanbruhwrw (гутаркі | унёсак) Няма апісаньня зьменаў |
||
Радок 8:
Каталіцкую царкву ў Беларусі й Польшчы традыцыйна называюць касьцёлам (ад [[лацінская мова|лацінскага]] ''castellum'' невялікая камяніца). Яна падзяляецца на тры традыцыйныя для хрысьціянскага храму часткі: [[бабінец]] ([[прытвор]], [[нартэкс]]), цэнтральную частку і [[прэзьбітэрый]] (алтарную частку). У адрозьненьне ад праваслаўнага храма ў каталіцкім алтаром называецца ня частка прасторы, а ўзвышанае ахвярнае месца з укрыжаваньнем, абразом або фігураю сьвятога. Галоўны алтар, часта шматфігурны, разьмяшчаецца ў прэзьбітэрыі, які звычайна аддзяляецца ад цэнтральнае часткі невысокаю агароджаю. Акрамя галоўнага ў касьцёле можа быць некалькі дадатковых бакавых алтароў у цэнтральнай частцы храму; там таксама знаходзяцца катэдра для ксяндза, спавядальня (канфэсіянал), лавы для вернікаў,на мурах жывапісныя альбо скульптурныя сцэны крыжовага шляху Ісуса Хрыста (стацыі), дадатковыя абразы, эпітафіі і помнікі фундатарам (іх тут часта хавалі), месца для хораў, арган і інш. Пры прэзьбітэрыі разьмяшчаецца [[закрыстыя]] — адмысловая прыбудова, у якой захоўваюцца прадметы культу. Часта тут месьціцца касьцёльная бібліятэка. Паводле свайго значэньня касьцёлы бываюць: базылікі (з адмысловымі папскімі прывілеямі; катэдральныя — дзе ёсьць катэдра біскупа; кляштарныя; парафіяльныя; філіяльныя (у складзе парафіі) і капліцы. Паводле кананічнага права, узьвядзеньне касьцёла біскуп мог дазволіць толькі тады, калі фундатар мог забясьпечыць утрыманьне будынку. Новы касьцёл абавязкова падлягае абраду кансэкрацыі (асьвячэньню біскупам).
У Беларусі касьцёлы пачалі сыстэматычна будаваць пасьля [[Крэўская унія|Крэўскае уніі
[[Катэгорыя:Хрысьціянскія храмы]]
|