Аліта: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дНяма апісаньня зьменаў |
артаграфія, афармленьне |
||
Радок 40:
|Сайт =
}}
'''Алі́та''' ([[
▲'''Алі́та''' ([[Летувісская мова|па-летувісску]]: ''Alytus'') – шосты па велічыні горад [[Летува|Летувы]], цэнтар [[Рэгіёны Літвы|этнакультурнага рэгіёну]] [[Дзукія]]. Насельніцтва налічвае каля 70 тыс. чалавек, зь якіх 94,7% - [[летувісы]]. Горад знаходзіцца на рацэ [[Нёман]], недалёка ад мяжы з [[Польшча]]й і [[Беларусь]]сю. Зьяўляецца адміністрацыйным цэнтрам [[Аліцкі павет|Аліцкага павету]] Летувы.
== Гісторыя ==
Першыя гістарычныя зьвесткі аб Аліце адносяцца да [[1377]]
Пасьля [[Грунвальдзкая бітва|Грунвальдскай бітвы]] замак адышоў да [[
▲Першыя гістарычныя зьвесткі аб Аліце адносяцца да [[1377]] года, калі яна ўзгадваецца як абарончы замак пры ўпадзеньні ракі [[Алітупа|Алітупы]] ў Нёман. У той час Аліта мела назву ''Алітэн'' і адносілася да [[Тэўтонскі ордэн|Тэўтонскага ордэна]].
▲Пасьля [[Грунвальдзкая бітва|Грунвальдскай бітвы]] замак адышоў да [[ВКЛ|Вялікага Княства Літоўскага]]. [[15 чэрвеня]] [[1581]] года кароль [[Стэфан Баторы]] падараваў Аліце [[Магдэбургскае права]].
Пасьля трэцяга падзелу [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]] заходняя частка
Пасьля Напалеонаўскіх войнаў Аліта поўнасьцю перайшла пад кантроль Расеі, але адміністрацыйны падзел
У [[19 стагодзьдзе|ХІХ]] стагодзьдзі Аліта ўваходзіла ў склад [[Царства Польскае|Царства Польскага]]. У канцы ХІХ стагодзьдзя Аліта атрымала статус абарончага
Пад час [[Першая Сусьветная вайна|Першай Сусьветнай вайны]] Аліта была занятая [[
Пасьля польска-
[[be:Горад Алітус]]
|