Уладзімер Вярнадзкі: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма апісаньня зьменаў |
|||
Радок 13:
|Вядомы як = заснавальнік [[Біягеахімія|біягеахіміі]]
|Узнагароды і прэміі = {{Блёк узнагародаў|{{Ордэн Сьвятой Ганны}}|{{Ордэн сьвятога Станіслава}}|{{Ордэн Працоўнага Чырвонага Сьцягу}}|{{Сталінская прэмія}}}}
|Аўтограф =
}}
'''Уладзі́мер Іва́навіч Вярна́дзкі''' ({{Мова-ru|Владимир Иванович Вернадский}}; {{Дата ў старым стылі|12 сакавіка|1863|28 лютага}}, [[Пецярбург]], [[Расейская імпэрыя]] — 6 студзеня 1945, [[Масква]], [[РСФСР]], [[СССР]]) — расейскі, украінскі і савецкі [[Геахімія|геахімік]], заснавальнік [[Біягеахімія|біягеахіміі]], адзін са стваральнікаў сучаснай канцэпцыі [[Біясфэра|біясфэры]].
Радок 24:
У 1886 року ажаніўся. У 1888—1890 гадах у навуковай камандзіроўцы ў Італіі, Нямеччыне ды Францыі для падрыхтоўкі да прафэсарскага званьня. У 1890—1911 У. Вярнадскі як прыват-дацэнт, а затым прафэсар, выкладаў мінэралёгію і крышталяграфію ў Маскоўскім унівэрсытэце, абараніў у Пецярбурскім унівэрсытэце магістарскую (1891) і доктарскую (1897) дысэртацыі. У 1906 року абраны правадзейным сябрам-ад’юнктам па мінэралёгіі Пецярбурскай Акадэміі навук і прызначаны загаднікам мінэралагічнага аддзяленьня Геалягічнага музэю Акадэміі.
У 1911 годзе вярнуўся ў Пецярбург, працаваў у Акадэміі навук і ў 1912 г. быў абраны ў ёй ардынарным акадэмікам па мінэралёгіі. У канцы XIX — пачатку XX
З 1916 г. у навуковай творчасьці У. Вярнадзкага пачаўся прынцыпова новы якасны этап, які цягнуўся да канца жыцьця, — Вярнадзкі ўзяўся за сыстэматычныя дасьледаваньні жывой прыроды ў атамным і плянэтарна-касьмічным аспэктах, а адначасна і за прыродазнаўча-гістарычнае вывучэньне чалавека і чалавецтва, іхняй сучаснасьці і будучыні.
Радок 49:
* {{Літаратура/БелЭн|4}}
* Гумилевский Л. [http://www.trypillya.kiev.ua/vernadskiy/gumel.htm Вернадский]. — М.: Молодая гвардия, 1988. {{ISBN|5-235-00225-3}}
{{Бібліяінфармацыя}}
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Вярнадзкі, Уладзімер Іванавіч}}
| |||