Міхаіл Падаляк: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Stary Jolup (гутаркі | унёсак)
Няма апісаньня зьменаў
Радок 1:
{{Іншыя значэньні|Падаляк}}
{{асоба}}
'''Міхаіл Міхайлавіч Падаляк'''( {{Мова-uk|Михайло Михайлович Подоляк}}, {{ДН|16|2|1972Н}} 16 лютага 1972) — [[Украіна|украінскі]] журналіст і паліттэхноляг. Займае трэцяе месца сярод самых уплывовых украінцаў паводле вэрсіі часопіса «Фокус».
 
== Жыцьцяпіс ==
Радок 10:
У 1990-х гадах працаваў журналістам у выданьнях «FM-бульвар», «Время», «[[Народная Воля]]», «[[Белорусская деловая газета]]», «[[Наша Свабода]]».
 
Пасьля закрыцьця «Нашай Свабоды» працаваў намесьнікам галоўнага рэдактара газэты «Время». 21 чэрвеня 2004 году да яго дадому прыйшлі супрацоўнікі КДБ Беларусі і далі паўгадзіны на тое, каб сабраць рэчы. Беларускія ўлады абвінавацілі Падаляка ў тым, што яго дзейнасьць «супярэчыць інтарэсам дзяржаўнай бясьпекі», а матэрыялы ўтрымліваюць «паклёпніцкія выдумкі аб рэальным становішчы ў краіне, заклікі да дэстабілізацыі палітычнай сытуацыі ў Беларусі». Быў дэпартаваны ва Ўкраіну і пазбаўлены права наведваць Беларусь на працягу пяці гадоў. Гэта была адна ззь першых палітычных дэпартацыйдэпартацыяў ззь Беларусі.
 
Пасьля дэпартацыі ззь Беларусі працягнуў працаваць журналістам ва Ўкраіне, паступова адыходзячы ад беларускай тэматыкі.
 
=== Дзейнасьць ва Ўкраіне ===
У 2005 годзе ён быў галоўным рэдактарам «Украінскай газеты», і менавіта тады выданьне апублікавала яго артыкул «Тайная вячэра», які тычыўся атручваньня ў 2004 годзе тады яшчэ кандыдата ў прэзыдэнты [[Віктар Юшчанка|Віктара Юшчанкі]]. Гэта было журналісцкае расьследаваньнерасьсьледаваньне, выкладзенае ў мастацкай форме, у якім аўтар, абапіраючыся на ўласныя крыніцы, выказаў здагадку, хто стаяў за атручваньнем Юшчанкі.
 
У 2006 годзе як пазаштатны журналіст пачаў працаваць з украінскім інфармацыйным сайтам «Обозреватель». Адначасова стаў дарадцам уладальніка выданьня — старшыні ўкраінскага Дзяржкамітэту па пытаньнях рэгулятарнай палітыкі і прадпрымальніцтва Міхаіла БродскагаБродзкага. ПразПразь пяць гадоў заняў пасаду шэф-рэдактара «Обозревателя».
На пачатку красавіка 2020 году Падаляк стаў дарадцам кіраўніка [[Офіс прэзыдэнта Ўкраіны|Офісу прэзыдэнта Украіны]] і «антыкрызысным мэнэджарам» ОПУ. Сваё рашэньне далучыцца да Офісу прэзыдэнта Зяленскага ён патлумачыў жаданьнем будаваць «эфэктыўную, кампактную, але жорсткаю дзяржаву»<ref>[https://www.nv-online.info/2022/03/01/a-vy-paznali.html?fbclid=IwAR2UYea156PoQh4VFWq2TCzn4MUMtI9iH-zOVlJZaNXpJbOgj4r6DFGAdp4 А вы пазналі?]</ref>.
 
=== Удзел у перамовах з Расеяй ===
24 лютага 2022 году Расея пачала [[Расейскае ўварваньне ва Ўкраіну (2022)|вайсковае ўварваньне]] ва УкраінуЎкраіну. Каб спыніць вайсковыя дзеяньні, Уладзімер Зяленскі сфармаваў групу для правядзеньня перамоваў.
 
Ужо 28 лютага адбыўся першы раундраўнд украінска-расейскіх перамоваў на тэрыторыі Беларусі. Міхаіл Падаляк у складзе ўкраінскай дэлегацыі ўдзельнічаў як у гэтым, так і наступных раундахраўндах сустрэч і стаў асноўным сьпікерам Украіны па ходзе перамоваў. У той жа час, паводле яго слоўсловаў, ключавыя патрабаваньні, бескампрамісныя для УкраіныЎкраіны, гэта: спыненьне агню, адвядзеньне расейскіх войскаў да пазыцыйпазыцыяў, якія яны займалі да 24 лютага, і гарантыі бясьпекі.
 
== Крыніцы ==