Капліца Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла (Шарашоў): розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
пунктуацыя
Радок 1:
{{Іншыя значэньні|Петрапаўлаўская царква}}
{{Славутасьць
|Тып = Помнік сакральнай архітэктуры
Радок 8 ⟶ 9:
|Статус =
|Краіна = Беларусь
|Назва месцазнаходжаньня = мястэчка[[Мястэчка]]
|Месцазнаходжаньне = [[Шарашоў]]
|Канфэсія = [[Праваслаўе]]
|Эпархія =
Радок 43 ⟶ 44:
|Водступ подпісу на мапе =
|Сайт =
|Commons = Church of Saints Peter and Paul, Šarašova
}}
'''Царква́ Сьвяты́х Апо́сталаў Пятра́ і Па́ўла''' — помнік архітэктуры XVIII—XIX стагодзьдзяў у [[Шарашоў|Шарашове]]. Знаходзіцца на могілках, на гістарычнай Капліцкай вуліцы. Пры пабудове была ў юрысдыкцыі [[Кіеўская, галіцкая і ўсяе Русі мітраполія (уніяцкая)|Сьвятога Пасаду]], цяпер — у валоданьні [[Беларуская праваслаўная царква|Маскоўскага патрыярхату]]. Твор [[Традыцыйная беларуская драўляная архітэктура|традыцыйнай беларускай драўлянай архітэктуры]] з элемэнтамі стылю [[клясыцызм]]у, [[сьпіс помнікаў гісторыі і архітэктуры Беларусі, зруйнаваных Маскоўскім патрыярхатам|мастацкае аблічча якога пацярпела ў выніку надбудовы]] [[Купал-цыбуліна|купала-цыбуліны]].
{{Іншыя значэньні|Петрапаўлаўская царква}}
'''Царква́ Сьвяты́х Апо́сталаў Пятра́ і Па́ўла''' — помнік архітэктуры XVIII—XIX стагодзьдзяў у [[Шарашоў|Шарашове]]. Знаходзіцца на могілках, на гістарычнай Капліцкай вуліцы. Пры пабудове была ў юрысдыкцыі [[Кіеўская, галіцкая і ўсяе Русі мітраполія (уніяцкая)|Сьвятога Пасаду]], цяпер — у валоданьні [[Беларуская праваслаўная царква|Маскоўскага патрыярхату]]. Твор традыцыйнай беларускай драўлянай архітэктуры з элемэнтамі стылю [[клясыцызм]]у, [[сьпіс помнікаў гісторыі і архітэктуры Беларусі, зруйнаваных Маскоўскім патрыярхатам|мастацкае аблічча якога пацярпела ў выніку надбудовы]] [[Купал-цыбуліна|купала-цыбуліны]].
 
== Гісторыя ==
Радок 55:
 
=== Пад уладай Расейскай імпэрыі ===
Па [[Трэці падзел Рэчы Паспалітай|трэцім падзеле Рэчы Паспалітай]] (1795 рок), калі Шарашоў апынуўся ў складзе [[Расейская імпэрыя|Расейскай імпэрыі]], царква працягвала дзейнічаць як уніяцкая. У 1820—1824 роках старую царкву перабудавалі і асьвяцілі ў гонар сьвятых [[апостал]]аў [[Пётар (апостал)|Пятра]] і [[Павал (апостал)|Паўла]]. Па гвалтоўнай ліквідацыі [[Уніяцкая царква ў Рэчы Паспалітай|Ўніяцкай царквы]] ў 1839 року расейскія ўлады [[Русіфікацыя Беларусі|адабралі будынак царквы]] ў Сьвятога Пасаду і перадалі ў валоданьне [[Найсьвяцейшы ўрадавы сынод|Ўрадавага сыноду Расейскай імпэрыі]] ([[Расейская праваслаўная царква|МаскоўскагаМаскоўскай патрыярхатуцарквы]]). Ля ўсходняе (алтарнае) сьцяны царквы спачыў заслужаны прафэсар [[Віленскі ўнівэрсытэт|Віленскага ўнівэрсытэту]] [[Міхаіл Баброўскі]], які быў настаяцелем у мясцовай [[Царква Нараджэньня Маці Божай (Шарашоў)|парафіяльнай царкве]].
 
=== Наноўшы час ===
Радок 65:
 
== Архітэктура ==
Помнік [[Традыцыйная беларуская драўляная архітэктура|традыцыйнай беларускай драўлянай архітэктуры]] з элемэнтамі стылю [[клясыцызм]]у. Гэта 1-зрубная пабудова з 3-граннай алтарнай [[апсыда]]й, накрытая двухсхільным [[дах]]ам з [[вальма]]мі над алтаром. Шэсьць [[калёна]]ў надаюць [[портык]]у падабенства да клясыцыстычнага<ref name="prakap">{{Спасылка|аўтар = Пракаповіч Н.|прозьвішча = |імя = |аўтарlink = |суаўтары = |дата публікацыі = |url = http://sources.ruzhany.info/030.html|загаловак = Летапіс духоўнасці: культавая архітэктура|фармат = |назва праекту = Всё о Ружанах|выдавец = |дата = 27 лістапада 2012|мова = |камэнтар = }}</ref>. Галоўны фасад з трыкутным [[франтон]]ам, на якім разьмяшчаюцца два [[Ромб|рамбічныя]] [[Акно|акенцы]], увенчаны 2-яруснай фігурнай [[вежа]]чкай<ref>Алісейчык У. Шарашоўская Петрапаўлаўская царква // {{Літаратура/Архітэктура Беларусі: Энцыкляпэдычны даведнік|к}} С. 487.</ref>. Астатнія вокны прастакутныя. У аздабленьні царквы выкарыстоўваецца [[Паліхромія|паліхромная]] афарбоўка, дэкаратыўная [[шалёўка]], размалёўка на рэлігійныя сюжэты.
 
[[Інтэр’ер]] зальны. Унутраная прастора перакрываецца роўнай стольлю<ref>Алісейчык У. Шарашоўская Петрапаўлаўская царква // {{Літаратура/Архітэктура Беларусі: Энцыкляпэдычны даведнік|к}} С. 488.</ref>.