Ліцьвінства: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
пунктуацыя
стыль
Радок 1:
'''Ліцьві́нства''', '''ліцьвіні́зм''' (таксама '''літві́нства''', '''літвіні́зм''') — філязофска-палітычная плынь у [[Беларусь|Беларусі]], якая грунтуе гісторыю сваёй дзяржавы на спадчыне [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]] і акцэнтуе беспасярэднюю повязь паміж гістарычнымі [[Ліцьвіны|ліцьвінамі]] і сучаснымі [[Беларусы|беларусамі]], складовая частка [[Беларускі нацыяналізм|беларускага нацыяналізму]].
 
Беларускія гісторыкі [[Сяргей Абламейка (гісторык)|Сяргей Абламейка]] і [[Аляксандар Краўцэвіч]] зьвяртаюць ўвагу на тое, што ліцьвінства ня можа быць альтэрнатывай беларускасьці, бо ёсьць яе неад’емнай складовай часткай. Проціпастаўляць іх — значыць дэструктыўна перакручваць рэальную гісторыю і этнагенэз беларусаў<ref>[[Сяргей Абламейка (гісторык)|Абламейка С.]] [https://www.svaboda.org/a/28920419.html Зноў пра ідэнтычнасьць Скарыны], [[Радыё Свабода]], 15 сьнежня 2017 г.</ref><ref name="Kraucevic-2017">[https://nashaniva.com/?c=ar&i=146173 Алесь Краўцэвіч: Ліцвінства — выдумка ворагаў, якую падтрымалі дурні], [[Наша Ніва]], 28 сакавіка 105 г.</ref>. Як падкрэсьлівае гісторык [[Уладзімер Арлоў (гісторык)|Уладзімер Арлоў]] у кнізе «[[Краіна Беларусь. Вялікае Княства Літоўскае]]», «''Мы — беларусы, але мы і ліцьвіны, спадкаемцы гісторыі і культуры магутнай эўрапейскай дзяржавы — Вялікага Княства Літоўскага''»<ref name="Arlou-2012-161">{{Літаратура/Краіна Беларусь. Вялікае Княства Літоўскае (2012)|к}} С. 161.</ref>.
 
== Гісторыя ==
Радок 32:
 
У верасьні 2015 году старшыня Кансэрватыўна-хрысьціянскай партыі БНФ [[Зянон Пазьняк]] заўважыў, што ў расейскай прапагандзе дзеля [[Дэзынфармацыя|дэзынфармацыі]] «спрабуюць выкарыстаць некаторых беларускіх маргіналаў, што па-юнацку мараць пра адраджэньне Вялікай Літвы». Ён адзначыў, што расейскі [[тролінг]] «замешаны на [[Беларусафобія|нянавісьці да Беларусі]]». У сваім тлумачэньні Пазьняк згадаў: «Адзін з прыёмаў цяперашняй рускай фашыстоўскай прапаганды і [[Інфармацыйная вайна|дэзінфармацыйнай вайны]] — унесьці “замутненьне” ў сьвядомасьць самаідэнтыфікацыі на ніжэйшых, менш адукаванах пластах грамадзтва ў Беларусі і ва Ўкраіне і стварыць тут часовыя сацыяльныя апоры для акупацыі і [[Гібрыдная вайна|гібрыднай вайны]]. Любая нагода, любая ідэя, нават самая абсурдная становіцца прыдатнай для рускай дэзінфармацыі, калі яна накіравана на падважваньне і раскол беларускай і ўкраінскай [[Этнічная самасьвядомасьць|нацыянальнай ідэнтычнасьці]]». Урэшце Зянон Пазьняк падкрэсьліў: «Адмоўнасьць нашых «разумных дурняў» у тым, што яны... клянуць беларусаў і ўсё беларускае, ... думка не пра кансалідацыю, не пра разьвіцьцё Беларусі, а пра развал. Для Масквы такія думкі прыдатныя ў любым выглядзе»<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Гэта слова сакральнае. Аб некаторых аспэктах Беларускага Адраджэньня і паразы рускай палітыкі|спасылка=http://pazniak.info/page_geta_slova_sakralnae__ab_nekatoryih_aspektah_belaruskaga__adradjennya_|выдавец=[[Зянон Пазьняк]]|дата публікацыі=13 верасьня 2015|копія=http://www.bielarus.net/archives/2015/09/15/4232|дата копіі=15 верасьня 2015|дата доступу=22 траўня 2020}}</ref>.
 
Ліцьвінства нашмат менш папулярная канцэпцыя нацыяналізму чым клясычны [[беларускі нацыяналізм]], але памалу набірае папулярнасьць{{Няма крыніцы}}.
 
== Ідэі ==
Радок 69 ⟶ 67:
</gallery>
 
== ДыскусііМеркаваньні ==
Гісторык [[Аляксандар Краўцэвіч|Алесь Краўцэвіч]] пра асобных антыбеларускіх дзеячоў, якія дэкляруюць прыналежнасьць да «ліцьвінства»<ref name="Kraucevic-2017"/>:
Гісторык [[Аляксандар Краўцэвіч|Алесь Краўцэвіч]] пра ліцьвінства:<ref name=":4">[https://belaruspartisan.by/politic/368099/ Пра спрэчкі беларусаў й ліцьвінаў]</ref>{{пачатак цытаты}}''Хачу падкрэсьліць, што выступаю супраць гэтага. Лічу, што гэта поўная лухта. Менавіта такое ліцьвінства прыдумалі нашыя ворагі, а падтрымалі нашыя дурні. Таму што па сутнасьці, ня важна як гучыць назва нейкага нацыянальнага праекту. Галоўнае — якім сэнсам ён напоўнены.''{{oq|be|Хачу падкрэсліць, што выступаю супраць гэтага. Лічу, што гэта поўная лухта. Менавіта такое ліцвінства прыдумалі нашыя ворагі, а падтрымалі нашыя дурні. Таму што па сутнасці, ня важна як гучыць назва нейкага нацыянальнага праекта. Галоўнае — якім сэнсам ён напоўнены.}}{{канец цытаты}}Гісторык [[Ян Лялевіч]] пра ліцьвінства:<ref name=":4" />{{пачатак цытаты}}''Гэтая назва легімітызуе нашую краіну ў мінуўшчыне, для сучаснасьці, дае легітымізацыю для нашае будучыні, бо як ведаем, ня ведаючы гісторыі, ня будзем мець будучыні. Сучасны наш народ сутыкаецца з праблемай самаідэнтыфікацыі, ён ня ў стане самасьцьвердзіцца як нацыя да сёньняшнага дня. Я не кажу, што ўсе беды ў гістарычным назове, што вось, мы не назваліся Літвой, не ў стане разьвіцца ў нацыю. У сучаснай назьве «Беларусь» закладзенае дамінаваньне гістарычнага кантэксту Русі. Але самае страшнае, над намі праз гэтую назву да сёньняшнага дня дамінуе наш усходні сусед, які нягледзячы на тое, што называецца [[Расея]]й, мову і нацыю называюць [[Расейская мова|рускімі]], а не расейскімі. У назьве закладзеная праблема самаідэнтыфікацыі нашага народа.''{{oq|be|Гэта назва лігімітызуе нашу краіну ў мінулым, для сучаснасці, дае легітымізацыю для нашай будучыні, бо як ведаем, не ведаючы гісторыі, не будзем мець будучыні. Сучасны наш народ сутыкаецца з праблемай самаідэнтыфікацыі, ён не ў стане самасцвердзіцца як нацыя да сённяшнага дня. Я не кажу, што ўсе беды ў гістарычным назове, што вось, мы не назваліся Літвой, не ў стане развіцца ў нацыю. У сучаснай назве «Беларусь» закладзена дамінаванне гістарычнага кантэксту Русі. Але самае страшнае, над намі праз гэтую назву да сённяшнага дня дамінуе наш усходні сусед, каторы нягледзячы на тое, што называецца Расіей, мову і нацыю называюць рускімі, а не расейскімі. У назве закладзена праблема самаідэнтыфікацыі нашага народа.}}{{канец цытаты}}
{{Цытата|Цікава, што Расея падтрымлівае таксама рэгіянальныя праекты — тое ж «ліцьвінства». Не ў разуменьні, што «ліцьвін» — гэта беларус, а ў разуменьні, што, маўляў, мы летувісы, маем вучыць летувіскую мову і злучацца зь Летувой. Тое, чым да нядаўняга часу займаўся сп. [[Аляксей Дзермант|Дзермант]]. Калі каротка, дык гэта выдумка нашых ворагаў, якую падтрымалі нашыя дурні. З боку Расеі атакуецца тое «ліцьвінства», якое ёсьць сынонімам беларускасьці. Таму што гэта, як і ўсякія згадкі пра пераемнасьць з ВКЛ, мэнтальнае і тэрміналягічнае аддаленьне ад Расеі. Бо наш народ прыняў сучасную назву, вядома, пад прымусам Расеі.}}
 
Гісторык [[Ян Лялевіч]] пра ліцьвінства<ref name="BielaruskiPartyzan-2017">[https://belaruspartisan.by/politic/368099/ Литвины vs белорусы: поиск своего места в истории или глупые разборки?], [[Беларускі партызан]], 19 студзеня 2017 г.</ref>:
{{Цытата|Гэтая назва легімітызуе нашую краіну ў мінуўшчыне, для сучаснасьці, дае легітымізацыю для нашай будучыні, бо як ведаем, ня ведаючы гісторыі, ня будзем мець будучыні. Сучасны наш народ сутыкаецца з праблемай самаідэнтыфікацыі, ён ня ў стане самасьцьвердзіцца як нацыя да сёньняшнага дня. Я не кажу, што ўсе беды ў гістарычным назове, што вось, мы не назваліся Літвой, не ў стане разьвіцца ў нацыю. У сучаснай назьве «Беларусь» закладзенае дамінаваньне гістарычнага кантэксту Русі. Але самае страшнае, над намі праз гэтую назву да сёньняшнага дня дамінуе наш усходні сусед, які нягледзячы на тое, што называецца Расеяй, мову і нацыю называюць «[[Расейская мова|рускімі]]», а не расейскімі. У назьве закладзеная праблема самаідэнтыфікацыі нашага народа.}}
 
== Ліцьвінскія арганізацыі ==