Геалёгія: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Dymitr (гутаркі | унёсак)
д →‎Стратыграфія: артаграфія
Dymitr (гутаркі | унёсак)
д →‎Стратыграфія: артаграфія
Радок 39:
У лябараторыі стратыграфы аналізуюць узоры стратыграфічных разрэзаў, якія атрымоўваюць пры правядзеньні палявых работ, да прыкладу, зь [[сьвідравіна]]ў<ref name="Hodell">Hodell, David A.; Benson, Richard H.; Kent, Dennis V.; Boersma, Anne; Rakic-El Bied, Kruna (1994). «Magnetostratigraphic, Biostratigraphic, and Stable Isotope Stratigraphy of an Upper Miocene Drill Core from the Salé Briqueterie (Northwestern Morocco): A High-Resolution Chronology for the Messinian Stage». Paleoceanography. 9 (6): 835—855. [[doi]]:[https://doi.org/10.1029%2F94PA01838 10.1029/94PA01838].</ref>. Стратыграфы таксама аналізуюць зьвесткі геафізычных дасьледаваньняў, якія выяўляюць разьмяшчэнне стратыграфічных адзінак у зямных нетрах<ref>Bally, A.W., ed. (1987). «Atlas of seismic stratigraphy». Tulsa, OK: American Association of Petroleum Geologists. — ISBN 978-0-89181-033-9.</ref>=. Геафізычныя зьвесткі поруч з [[каратаж]]ам даюць магчымасьць атрымаць лепшае ўяўленьне аб нетрах, і стратыграфы часта выкарыстоўваюць кампутарныя праграмы, каб зрабіць гэта ў трох вымярэньнях<ref>Fernández, O.; Muñoz, J.A.; Arbués, P.; Falivene, O.; Marzo, M. (2004). «Three-dimensional reconstruction of geological surfaces: An example of growth strata and turbidite systems from the Ainsa basin (Pyrenees, Spain)». AAPG Bulletin. 88 (8): 1049—1068. [[doi]]:[https://doi.org/10.1306%2F02260403062 10.1306/02260403062].</ref>. Затым стратыграфы могуць выкарыстоўваць гэтыя зьвесткі дзеля рэканструкцыі старажытных працэсаў, якія адбываліся на паверхні Зямлі, інтэрпрэтацыі мінулай будовы паверхні і вызначэньня месцазнаходжаньня месцаў здабычы [[вада|вады]], [[вугаль|вугалю]] і [[вуглевадароды|вуглевадародаў]].
 
У лябараторыі [[біястратыграфія|біястратыграфы]] аналізуюць узоры горных пародаў з паверхневага пласту і сьвідравінаў на прадмет знойдзеных у іх закамянеласьцяў<ref name="Hodell"/>. Гэтыя выкапні дапамагаюць навукоўцам датаваць ядро і зразумець асяродзьдзе, у якіхякім месьцяцца адклады. Геахранолягі дакладна датуюць пароды ў стратыграфічным разрэзе, выяўляючы больш пасаваныя абсалютныя межы часу іхнага ўзьнікненьня і хуткасьці адкладаньня<ref>Toscano, M; Lundberg, Joyce (1999). «Submerged Late Pleistocene reefs on the tectonically-stable S.E. Florida margin: high-precision geochronology, stratigraphy, resolution of Substage 5a sea-level elevation, and orbital forcing». Quaternary Science Reviews. 18 (6): 753—767. [[doi]]:[https://doi.org/10.1016%2FS0277-3791%2898%2900077-8 10.1016/S0277-3791(98)00077-8].</ref>. Іншыя навукоўцы праводзяць дасьледаваньні пародаў з стабільнымі ізатопамі, каб атрымаць інфармацыю аб [[клімат|клімаце]] мінулага<ref name="Hodell"/>.
 
== Структура ==