Унутрыпрацэсарная шматпаточнасьць: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
артаграфія
д артаграфія
Радок 10:
'''Дробнамодульная шматпаточнасьць''' ({{мова-en|fine-grained multithreading}}) дазваляе выкарыстаць некалькі патокаў, нават калі адзін зь іх прастойвае.
 
Пры дробнамодульнай шматпаточнасьці затрымка працэсара на зварот у [[кэш]] маскіруецца шляхам выкананьня патокаў «па коле», гэта значыць у сумежных цыклахцыклях запускаюцца розныя патокі.
 
Паколькі розныя праграмныя патокі ніяк паміж сабой не зьвязаныя, кожнаму зь іх патрэбны свой набор [[рэгістар|рэгістраў]]. Ён павінен быць распрацаваны для кожнай выкліканай [[каманда|каманды]], і тады [[апаратнае забесьпячэньне]] будзе ведаць, да якога набору рэгістраў пры неабходнасьці трэба зьвяртацца. Такім чынам, максымальная колькасьць адначасова выкананых праграмных патокаў вызначаецца ў пэрыяд распрацоўкі [[мікрасхема|мікрасхемы]].
Радок 20:
== Буйнамодульная шматпаточнасьць ==
 
У дадзеным выпадку праграмны паток працягвае выконвацца пасьлядоўна, да звароту ў кэш. Пры гэтым губляецца адзін цыклцыкль, так як кожны раз пры прастоі каманды губляецца адзін цыклцыкль, па сваёй эфэктыўнасьці '''буйнамодульная шматпаточнасьць''' ({{мова-en|coarse-grained multithreading}}), здавалася б, саступае дробнамодульнай, аднак у яе ёсьць адна істотная перавага - дзякуючы меншай колькасьць праграмных патокаў значна скарачаецца выдатак рэсурсаў працэсара. Пры недастатковай колькасьці актыўных патокаў гэтая мэтодыка аптымальная.
 
== Прынылежнасьць апэрацый да патокаў ==