Мабілізацыя: розьніца паміж вэрсіямі

[[ВыяваФайл:Mobilizacja 30.jpg|thumb|200px|Польская мабілізацыя 1939.]]

'''Мабілізацыя (''мабілізацыйнае разгортваньне'')''' ({{мова-fr|mobilisation}}, ад ''mobiliser'' — рухаць) — комплекс мерапрыемстваў, накіраваных на перавод [[узброеныя сілы|узброеных сіл]] (УС) і дзяржаўнай інфраструктуры на [[ваеннае становішча]]. Упершыню слова «мабілізацыя» было ўжыта для апісаньня мерапрыемстваў, якія праводзяцца [[Каралеўства Прусія|Прусіяй]] ў [[1850]]—[[1860]]1850—1860 гадах. Тэорыя і мэтады мабілізацыі з тых часоў бесьперапынна разьвіваліся.

Мабілізацыя можа быць агульнай, якая праводзіцца ў маштабе ўсёй дзяржавы з мэтай прывядзеньня УС у поўную баявую гатоўнасьць і пераводу [[Прамысловасьць|прамысловасьці]] і [[інфраструктура|інфраструктуры]] дзяржавы на ваеннае становішча, і прыватнай, якая можа праводзіцца як на асобнай тэрыторыі, так і з мэтай павышэньня баявой гатоўнасьці УС ці асобных яе аб'яднаньняўаб’яднаньняў і злучэньняў.

У адрозьненьне ад мабілізацыі, якая праводзіцца да пачатку вайны і, у некаторых выпадках, зьяўляецца нагодай да яе, пэрманэнтная мабілізацыя праводзіцца на працягу ўсёй вайны, ці яе часткі. Важным рэсурсам гэтай мабілізацыі зьяўляецца кантынгент грамадзянскіх асобасобаў, якія з прычыны натуральнага ходу часу дасягаюць прызыўнога ўзросту.