|ВыяваЛітары = Cyrillic letter Ka - uppercase and lowercase.svg
}}
'''К, к''' — дванаццааядванаццатая [[літара]] [[Беларуская мова|беларускага]] [[Кірыліца|кірылічнага]] [[альфабэт]]у. Паходзіць з кірылічнай К («ка{{націск}}ка»), якая ўзьнікла на аснове грэцкай устаўной К («ка{{націск}}па»). У старабеларускім пісьме выкарыстоўваліся розныя выгляды (устаў, паўустаў, скорапіс) літары, якія дапамагаюць вызначыць час і месца напісаньня пэўнага помніка. Абазначала гукі «к», «к’» («камень», «кислый»). Мела лікавае значэньне «дваццаць». У XVI ст. літара, апроч рукапіснага выгляду, набыла друкаваны.
У сучаснай [[Беларуская мова|беларускай мове]] абазначае шумныя глухія выбухныя заднеязычныя зычныя гукі «к», «к’». Літара бывае вялікая й малая, мае рукапісны й друкаваны выгляд.
