Д: розьніца паміж вэрсіямі

'''Д, д''' — пятыпятая знаклітара [[Беларуская мова|беларускаебеларускага]] [[Азбука|азбукіальфабэт]]у. Мае [[Кірыліца|кірылічнае]] паходжаньне на аснове [[Грэцкая мова|грэцкага]] пісьма. Мела лічбавае значэньне «чатыры». У сучаснай беларускай мове абазначае шумны звонкі выбухны пярэднеязычны зычны гук «д» («дарога, дуброва»), а перад глухімі зычнымі й на канцы словаў — парны да яго звонкасьці й глухасьці гук «т» («кладка» — «клатка», «сад» — «сат»).