Касьцёл Сьвятога Антонія Падуанскага (Дварэц): розьніца паміж вэрсіямі
(Розьніцы няма)
|
Вэрсія ад 21:41, 27 ліпеня 2021
Помнік сакральнай архітэктуры | |
Касьцёл Сьвятога Антонія Падуанскага
| |
Касьцёл Сьвятога Антонія Падуанскага
| |
Краіна | Беларусь |
Вёска | Дварэц |
Каардынаты | 53°24′39″ пн. ш. 25°34′31″ у. д. / 53.41083° пн. ш. 25.57528° у. д.Каардынаты: 53°24′39″ пн. ш. 25°34′31″ у. д. / 53.41083° пн. ш. 25.57528° у. д. |
Канфэсія | каталіцтва |
Эпархія | Гарадзенская дыяцэзія |
Архітэктурны стыль | нэарэнэсанс і нэабарока[d] |
Статус | Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь |
Касьцёл Сьвятога Антонія Падуанскага | |
Касьцёл Сьвятога Антонія Падуанскага на Вікісховішчы |
Касьцёл Сьвятога Антонія Падуанскага — помнік архітэктуры пачатку XX ст. у Дварцы. Знаходзіцца на паўночна-ўсходняй ускраіне колішняга мястэчка, на Наваградзкай вуліцы. Дзейнічае. Твор архітэктуры нэарэнэсансу. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.
Гісторыя
Вялікае Княства Літоўскае
Першы касьцёл у Дварцы збудавалі ў 1516 годзе з фундацыі Мікалая Кезгайлы. У XVII ст. у касьцёле захоўваўся цудоўны абраз Маці Божай.
Пад уладай Расейскай імпэрыі
Па трэцім падзеле Рэчы Паспалітай (1795 год), калі Дварэц апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі, касьцёл працягваў дзейнічаць. У 1882 і 1895 гадох стары касьцёл адрамантавалі.
У 1904—1909 гадох у мястэчку збудавалі новы мураваны касьцёл.
Найноўшы час
Па Другой сусьветнай вайне савецкія ўлады зачынілі касьцёл. У 1993 годзе будынак касьцёла вярнулі каталікам, якія яго аднавілі.
Архітэктура
Помнік архітэктуры нэарэнэсансу. Гэта 2-вежавая 3-нэфавая базыліка. Цэнтральны нэф накрываецца 2-схільным дахам, бакавыя — 1-схільнымі. Галоўны заходні фасад дэкаруецца рустам, філёнгамі, ліштвамі аркавых праёмаў, лучковымі франтонамі, разьвітым антаблемэнтам з трыгліфным фрызам. У завяршэньні фасада 2 бакавыя вежы зь фігурнымі купаламі. Цэнтральны шчыт з паўцыркульным франтонам і бакавымі валютамі. Усе элемэнты дэкору і архітэктурныя абломы выконваюцца цаглянай муроўкай без тынкоўкі. Уваход праз невялікі прытвор з аркавым праёмам у руставаным абрамленьні.
Унутраная прастора падзяляецца на тры нэфы, перакрыцьці скляпеністыя[1].
Галерэя
Гістарычныя здымкі
-
1918 г.
-
1930-я гг.
-
1941—1944 гг.
Сучасныя здымкі
-
Агульны выгляд
-
З боку апсыды
-
Брама
Крыніцы
- ^ Кулагін А. Каталіцкія храмы Беларусі. — Менск, 2008. С. 120.
Літаратура
- Кулагін А. Каталіцкія храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. Кулагін; фатограф А. Дыбоўскі. — 2-е выд. — Менск: БелЭн, 2008. — 488 с.: іл. ISBN 978-985-11-0395-5.