'''ВіктарВі́ктар УладзімеравічУладзі́меравіч ХурсікХу́рсік''' ({{нар.}} {{Нарадзіўся|9|5| траўня 1953}} году, чыгуначная станцыя Ўборак [[Асіпавіцкі раён|Асіпавіцкага раёну]], [[Беларуская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|БССР]]) — беларускі журналіст, публіцыст, пісьменьнік, выдавец, сябра Рады Саюза беларускіх пісьменьнікаў, актыўны грамадзкі дзяяч.
Нарадзіўся ў 1953 годзе ў сям’і начальніка станцыі. У 1982 г. скончыў [[Беларускі нацыянальны тэхнічны ўнівэрсытэт|Беларускі політэхнічны інстытут]], працаваў канструктарам. З 1991 і па 2002 гады працаваў у газэце «[[Звязда]]», рэгулярна друкаваўся ў рэспубліканскай прэсе і адначасова пачынаў уласную выдавецкую дзейнасьць. Самастойна дасьледуе гісторыю Асіпавіцкага раёну і на гэту тэму надрукаваў кнігі: «Род Офенбергаў у гісторыі Беларусі. Уладары фальварка Лочын маёнтка Жорнаўкі»(2002), «Зямля Радзівілаў на Асіповіччане» (2000), «Паўстанак Памяці. З гісторыі Асіповіччаны ад старажытных часоў да 1911 г.» (1999), «Белы Лебедзь у промнях славы. Магдалена Радзівіл» (2001). Аўтар дакумэнтальнага досьледу «Кроў і попел Дражні: гісторыя партызанскага злачынства» (2003), які меў шырокі рэзананс. Адзін з сучасных абаронцаў вольнага слова і друку<ref>Асабістая гутарка з В. У. Хурсікам // Беларускі гістарычны часопіс. — 2002. — № 6. — С. 38</ref>.
