13-ы Беларускі паліцыйны батальён СД: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
(імя ўдзельніка выдаленае)
(імя ўдзельніка выдаленае)
дНяма апісаньня зьменаў
Радок 22:
|ролі=антыпартызанскія апэрацыі<br />ахова будынкаў
}}
'''13-ы Белару́скі паліцы́йны батальён СД''' — [[КалябарацыяБеларусы|калябаранцкібеларуская]] аддзел[[Беларускі калябарацыянізм з нацыстамі ў Другой сусьветнай вайне|калябаранцкая]] вайсковая адзінка [[Дапаможная паліцыя|дапаможнай паліцыі]] ў часе [[Другая сусьветная вайна|Другое сусьветнае вайны]], складзены зь [[Беларусы|беларусаў]] [[Менск|Меншчыны]], [[Вялейка|Вялейшчыны]], [[Глыбокае|Глыбоччыны]] й шмат якіх іншых мясьцінаў [[Беларусь|Беларусі]]. Самі ж беларусы звычайна называлі яго батальёнам [[СС]]<ref name=":0">{{Артыкул
|год=1998
|аўтар=[[Францішак Кушаль]].
Радок 28:
|загаловак=Спробы арганізацыі беларускага войска пры нямецкай акупацыі Беларусі
|выданьне=[[Беларускі Гістарычны Агляд]]
}}</ref>. Таксама батальёнён часам называўся 1-м беларускім. Батальён быў складзены збольшага зь [[Беларусы|беларусаў]]-добраахвотнікаў<ref>{{Артыкул|загаловак=Игорь Марзалюк: Под бчб-флагом коллаборационистские формирования совершали преступления против евреев, против польской интеллигенции, против своих же граждан-белорусов|мова=ru|год=16 ФЕВРАЛЯ 22:22|выданьне=[[Беларусь сегодня]]|спасылка=https://www.sb.by/articles/pod-flagom-bedy-istoriya.html}}</ref><ref name=":19" />. Гэтая баёвая адзінка была адной з самых баяздольных (сярод беларускіх) і, у нейкім сэнсе, элітным беларускім фармаваньнем. Адно з найлепшых беларускіх калябарацыйных фармаваньняў<ref name=":2">{{Артыкул|год=2008|аўтар=[[Іван Каўтун|Иван Ковтун]].|спасылка=http://inbelhist.org/belarusy-na-sluzhbe-v-ss/|загаловак=Беларусы на службе в «СС»|выданьне=Эхо войны|мова=ru|нумар=2|старонкі=39—48}}</ref>.
 
== Перадумовы ==
Радок 211:
 
==== Пакараньне ====
Першыя працэсы над ахоўнікамі лягеру прайшлі ў 1940-я ў [[Польшча|Польшчы]]<ref name=":19" />. У сярэдзіне 50-х гадоў<ref name=":19" /> ва [[Уроцлаў|Ўроцлаве]]<ref name=":11" /> судзілі намесьніка камэнданта лягеру Бобку й аднаго з ахоўнікаў — Ёзэфа. [[Сяргей Бобка]] ўпарта сьцьвярджаў, што лягер быў «працоўным». Другі працэс адбыўся ў 1962 годзе ў [[Дом афіцэраў (Баранавічы)|Доме афіцэраў]] у [[Баранавічы|Баранавічах]] над чатырма ахоўнікамі колішняга лягеру. Працэс быў адкрыты, вольных месцаў на ім не было<ref name=":19" />. Усе чатыры падсудныя ахоўнікі былі [[Беларусы|беларусамі]] й паходзілі з [[Заходняя Беларусь|Захаду]]. СяродГэта іхбылі быў[[Мікалай Калька]], [[Леанід Сянкевіч]], [[Міхаіл Кухта]], [[Андрэй Каралевіч]]<ref name=":19" />. Усе сьцьвярджалі, што нікога не катавалі і былі ў [[МікалайБеларуская Калькадапаможная паліцыя|паліцыі]] недобраахвотна. Их абвінавачвалі ў «здрадзе Радзіме». Прысудзілі іх да расстрэлу. Аднак бальшыня жаўнераў батальёну пазьбегла пакараньня<ref name=":11" />.
 
=== Менскае гета ===