Віталь Мікула: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д артаграфія
Gleb Leo (гутаркі | унёсак)
дНяма апісаньня зьменаў
Радок 22:
У 1939 скончыў [[Грундзёнзкая артылерыйская школа|Грундзёнзкую артылерыйскую школу]]. З пачатка [[Другая сусьветная вайна|Другой сусьветнай вайны]] — на фронце. Пасьля разгрому польскага войска здоляў вярнуцца дахпты.
 
У 1942 годзе на заклік Кушаля прыяджае ў [[Менск]] каб працаваць у Афіцэрскай школе. Хутка прызначаны насесьнікам камадзіра школы. Займаўся штабной і тэарытычнай працай. У 1943 падрыхтаваў і выдаў “Страявы“[[Страявы вайсковы статут”статут]]” для беларускага жаўнера.
 
Пасьля стварэньня [[Беларуская Краёвая Абарона|Беларускай Краёвай Абароны]] Кушаль прызначаны вайсковым Начальнікам. Сваім намесьнікам ён зноў абраў капітана Мікулу. [[Кастусь Акула]], сьведка падзеяў, у “Змагарных“[[Змагарныя дарогах”дарогі|Змагарных дарогах]]” так апісвае Мікулу: {{Цытата|...быў чалавекам дробнага складу, сярэдняга росту, сьветлавалосы, з шэрымі вачыма, і, здаецца, рабаціньнем на твары. Наплечныя пакладкі вайсковага мундзіра рабілі ягоныя плечы шмат шырэйшымі, чым былі ўзапраўду. Рухі меў упэўненыя, надта апанаваныя, глядзеў заўсёды ласкава й стараўся прамаўляць ці гаварыць проста, бязь лішніх крывуляў. Твар ягоны, звычайна лагодны, меў тую ўласьцівасьць, што адразу будзіў давер і пашану да гэтага чалавека}}.
 
Улетку 1944 [[БКА]] разам зь нямецкім войскам адступіла на Захад. Пасьля пераходу часткі жаўнераў БКА да саюзьнікаў, немцы ва [[Ўсходняя Прусыя|Ўсходняй Прусіі]], у [[Эльбінг]]у, пастаўнаўляюць рэарганізаваць аддзелы БКА (якія налічвалі каля 10 тыс. чалавек), у [[30-я дывізія СС|30-ю дывізію СС]], далучыўшы да дывізіі афіцэраў-[[Расейская вызвольная армія|РВА]]. Атрымалася, што жаўнеры былі збольшага беларусамі, афіцэры — расейцамі.