Віктар Шніп: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма апісаньня зьменаў |
Няма апісаньня зьменаў |
||
Радок 38:
Дэбютаваў вершамі 17 жніўня 1977 (газета «Чырвоная змена»).
Аўтар кніг паэзіі і прозы «Гронка святла» (1983),
«Пошук радасці» (1987),
«Шляхам ветру» (1990),
«Горад Утопія» (1990),
«На рэштках Храма» (1994),
«Выкраданне Еўропы» (1996),
«Чырвоны ліхтар» (2000),
«Воўчы вецер» (2001),
«Інквізіцыя» (2002),
«Выратаванне атрутай» (2003),
«Беларуская мора» (2004),
«Балада камянёў» (2006),
«Страла кахання, любові крыж» (2008),
«Проза і паэзія агню» (2010),
«Пугачоўскі цырульнік» (2013),
«Сабачыя гісторыі» (2013),
"Першы папяровы снег" (2014),
«Тутэйшая туга» (2014),
«[[Заўтра была адліга]]» (2015),
«Чырвоны ліхтар-2» (2016),
«Трава бясконцасці» (2018),
"Белае, чорнае і залатое" (2020),
а таксама кніг для дзяцей — «Сунічкі для Веранічкі» (1995) і «Наш Максім гаворыць: — Гу!» (1999).
Суаўтар зборніка казак «[[Нявеста для Базыля]]» (2017; казка «Пугач»).
У канцы 1980 — пачатку 1990-х гг. пісаў тэксты для рок-гуртоў, бардаў, эстрадных выканаўцаў.
| |||