Берасьце: розьніца паміж вэрсіямі

У 1319 годзе за вялікім князем [[Гедымін]]ам Берасьце далучылася да [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. Па сьмерці вялікага князя [[Кейстут]]а, местам авалодаў кароль польскі [[Ягайла]]. У 1380-я гады [[Вітаўт]] пры дапамозе тэўтонскіх рыцараў і наёмнікаў адбіў Берасьце ў Ягайлы. Рыцарамі камандаваў князь Ланкастэрскі — у будучым ангельскі кароль [[ГенрыкГенрых ЧорныIV (кароль Ангельшчыны)|Генрых IV]]{{Няма крыніцы інфармацыі}}.

Берасьце мела вялікае геапалітычнае значэньне. Празь места праходзіў важны старажытны камунікацыйны і гандлёвы шлях з усходу на захад Эўропы ([[Via Regia]] — Каралеўская дарога) і адна зь яго дзьвюх частак з паўночнага ўсходу на паўднёвы захад ззь [[Вільня|Вільні]] ў [[Кракаў]] (Via Jagellonica — [[Каралеўскі тракт|Ягелонскі шлях]]), якая атрымала назву [[Вялікая (Берасьцейская) дарога]]. Гэта стала адной з падставаў таго, што 8—9 сьнежня 1409 году ў Берасьці адбылася таемная нарада паміж каралём польскім [[Ягайла]]м і вялікім князем літоўскім [[Вітаўт]]ам, на якой яны пастанавілі супольна выступіць супраць рыцараў Тэўтонскага ордэнаордэну. Сярод запрошаных на нарадзе прысутнічаў і кіпчацкікыпчацкі султан [[Джэлал ад-Дзін|Саладзін (Джэлал ад-Дзін)]], які таксама абяцаў падтрымку. На нарадзе ў Берасьці ўладары разглядзелі і ўзгаднілі стратэгічна-тактычныя пытаньні будучай летняй кампаніі 1410 году. Вынікам [[Берасьцейская сустрэча|Берасьцейскай нарады 1409 году]] і распрацаванага на ёй пляну стала [[Грунвальдзкая бітва|перамога пад Грунвальдам]] (1410 год), у якой брала ўдзел і Берасьцейская харугва.