Алег Ждан: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
W (гутаркі | унёсак)
Радок 1:
{{пісьменьнік}}
'''Алег Ждан''' (сапраўднае імя '''Алег Аляксеевіч Пушкін'''; нар. [[5 студзеня]] [[1938]], [[Смаленск]], [[РСФСР]]) — беларускі празаік.
 
== Біяграфія ==
Нарадзіўся [[5 студзеня]] [[1938]] году ў [[Смаленск]]у ў сям’і настаўнікаў. Жыў і вучыўся ў г. [[Амсьціслаў|Амсьціславе]]. Скончыўшы дзесяцігодку ў 1955 годзе, паступіў на гісторыка-геаграфічны факультэт [[Магілёўскі пэдагагічны інстытут|Магілёўскага пэдагагічнага інстытута]], які скончыў у 1960 годзе. Пасьля яго заканчэньня працаваў слесарамсьлесарам, інжынэрам-дыспэтчарам на будаўніцтве Карагандзінскага мэталюргічнага камбіната ў г. [[Цеміртаў]] з 1960 па 1961 гады, у Прыташкенцкай геафізічнайгеафізычнай партыі, затым на Брацкім лесапрамысловым комплексе з 1961 па 1963 гады. Там пачаў пісаць апавяданьні. Першае зь іх «Санька, Туся і брыгадзір» было апублікавана ў 1963 годзе ў штотыднёвіку «[[Литературная Россия]]».
 
З [[1963]] году жыве ў [[Менск]]у. Працаваў на [[Менскі трактарны завод|Менскім трактарным заводзе]] з 1963 па 1972 год абрубшчыкам, грузчыкам, выбівальшчыкам, наждачнікам, начальнікам зьмены, затым два гады старшым рэдактарам [[Беларускае тэлебачаньне|Беларускага тэлебачаньня]], з 1973 па 1976 і з 1983 па 1984 гады быў рэдактарам кінастудыі «[[Беларусьфільм]]». Завочна скончыў ў 1969 годзе [[Літаратурны інстытут імя М. Горкага]], а таксама сцэнарнае аддзяленьне [[Вышэйшыя курсы сцэнарыстаў і рэжысэраў|Вышэйшых двухгадовых курсаў сцэнарыстаў і рэжысэраў]] у [[Масква|Маскве]]. З 1978 году на творчай працы. У 1998 годзе прызначаны дырэктарам выдавецтва [[Вышэйшая школа (выдавецтва)|«Вышэйшая школа»]].
 
Член [[Саюз пісьменьнікаў Беларусі|Саюзу пісьменьнікаў Беларусі]] з 1983 году.
 
== Творчасьць ==
Піша на [[Расейская мова|расейскай мове]]. Першая кніга прозы Алега Ждана «У час развітаньня» выйшла ў [[1975]] годзе. ПсеўданімПсэўданім ад двайнога прозвішчапрозьвішча дзеда Ждан-Пушкін.
 
Творы пісьменьніка друкуюцца ў часопісах «[[Нёман (1945)|Нёман]]», «[[Новый мир]]», «[[Знамя (часопіс)|Знамя]]», «[[Дружба народов]]», «[[Юность (часопіс)|Юность]]». ПісьменнікПісьменьнік падтрымлівае цесную сувязь ззь мясцовай газ’тай «[[Сьвятло кастрычніка]]», на старонках якой рэгулярна зьяўляюцца новыя творы пісьменьніка.
 
Выдадзены кнігі [[проза|прозы]]: «У гасьцях і дома» ({{langМова-ru|В гостях и дома}}; Масква, 1977), «Знаёмы» ({{langМова-ru|Знакомый}}; 1977), «Рысы і абліччы» ({{langМова-ru|Черты и лица}}; Масква, 1985), «Па абодва бакі прахадной» ({{langМова-ru|По обе стороны проходной}}; Масква, 1987), «Самастойнае жыцьцё» ({{langМова-ru|Самостоятельная жизнь}}; 1990); па яго сцэнарыях былі зьнятыя фільмы «Сумленны, разумны, нежанаты» і «Хачаце любіце, хочаце не».
 
Пісьменьнік займаецца перакладамі на [[Расейская мова|расейскую мову]] твораў беларускіх пісьменьнікаў. У сваёй творчасьці распрацоўвае дзьве тэмы: жыцьцё рабочага, гараджаніна ў першым пакаленьні, які працуе на вялікім заводзе, і побыт людзей правінцыйных гарадоў Беларусі.