Дзьмітры Шатыловіч: розьніца паміж вэрсіямі

'''Дзьмітры Фадзеевіч Шатыловіч''' ({{ДННарадзіўся|8|11|1926}}, в. [[Чаромха]], цяпер — [[Гайнаўскі павет]], [[Падляскае ваяводзтва]], Польшча -— {{ДСПамёр|21|2|2020}}, Варшава<ref>[https://lit-bel.org/news/adysho-u-aposhnyae-padarozhzha-dzmitry-shatylovich/?sphrase_id=607399 Адышоў у апошняе падарожжа Дзмітры Шатыловіч], сайт СПБ </ref>) — беларускі [[паэт]], [[перакладчык]]. [[Заслужаны дзеяч культуры Польшчы]] (1988), Сябра [[Саюз польскіх літаратараў|Саюзу польскіх літаратараў]] і ганаровы — [[Саюз беларускіх пісьменьнікаў|Саюзу беларускіх пісьменьнікаў]].

Дэбютаваў на старонках «Нівы» ў 1957 годзе. Піша на беларускай і польскай мовах. Апублікаваў зборнікі вершаў «Эцюды падарожжа», «Маё Падляшша», «Хвалі часу», «Вясёлка над імглою», «Струмені лёсу», «Асеньнія промні», «Янтарныя віры», «Гронкі надзеі», "Ліхтар уражаньняў", «Подых хвілін», «У ціхай лагуне», «Забытая паляна», «Вясновы гай», «Сьляды на Зямлі» і ў перакладзе на польскую мову «Rezonanse pamięci», «Patos jesienny», i «Echa wrażeń». У кнігах «У новай айчыне», «Пакаленьне вайны», «Час трывогі і надзеі» выдадзеных" «Нівай"» у Беластоку сабраны яго ўспаміны да 1955 году. У 2014 годзе «[[Czasopis]]» у Беластоку выдаў zujяго «Успаміны 1955-19881955—1988». У «Альманаху Беларус 2010», «Альманаху Беларус 2012» і «Альманаху Беларус 2013», якія выйшлі ў Нью-Ёрку надрукавалі яго вершы і ўспаміны з 1944 і 1945 гадоў. Вершы яго надрукавалі ў дзесяткахдзясятках «Беларускіх каляндарах БГКТ», у Беларускіх Альманахах у Польшчы, у «[[Тэрмапілы|Тэрмапілах]]», і ў «[[Annus Albaruthenicus]]».

Узнагароджаны Крыжам Кавалерскім [[Ордэн адраджэньня Польшчы|Ордэна Адраджэньня Польшчы]], СярэбранымСрэбраным Крыжам Заслугі і іншымі мэдалямі.

* Польска-беларускія моўныя, літаратурныя, гістарычныя і культурныя сувязі. Матэрыялы XIII Міжнароднай навуковай канфэрэнцыі «Шлях да Ўзаемнасьці». Стар.113-134113—134 праф. Васіль Белаказовіч.