Станіслаў Суднік: розьніца паміж вэрсіямі

{{пісьменьнік}}

 

== Біяграфія ==

 

У 1977 годзе скончыў Менскую вышэйшую інжынэрную зэнітна-ракетную вучэльню, у 1992 годе скончыў завочна Цьвярскую ваенна-камандную акадэмію імя Жукава<ref>[http://pawet.net/library/v_literature/sudnik/%D0%A1%D1%83%D0%B4%D0%BD%D1%96%D0%BA_%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%BD%D1%96%D1%81%D0%BB%D0%B0%D1%9E.html Суднік Станіслаў]</ref>. Служыў на [[Урал]]е [[Расея|Расеі]] ў зэнітна-ракетных дывізіёнах (1997—1993), на палігоне супрацьпаветранай абароны ў [[Казахстан]]е (1983—1992). Прыняў удзел у больш за 300 баявых пусках ракет. У 1992 годзе пераведзены ў Беларусь, камандаваў зэнітна-ракетным дывізіёнам у [[Масты|Мастах]] і [[Рось|Росі]] (1992). Зволены ў запас у 1994 годзе.

 

== Творчасьць ==

 

Пасьля звальненьня ў запас шмат часу аддае журналісцкай і грамадзкай дзейнасьці. Старшыня Лідзкай раённай арганізацыі [[Таварыства беларускай мовы імя Францішка Скарыны]]. Сябра сойму ГА [[БНФ «Адраджэньне»]] і партыі БНФ. У 1997 годзе аднавіў у Лідзе выпуск газэты Таварыства беларускай мовы «[[Наша слова]]» (раней выходзіла ў [[Менск]]у) і з тае пары зьяўляецца яе рэдактарам. Ініцыятар стварэньня і рэдактар краязнаўчага часопісу «Лідзкі летапісец».

 

 

== Узнагароды ==