Міхась Чавускі: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма апісаньня зьменаў
д год, р. скл. -у
Радок 1:
{{пісьменьнік}}
'''МіхасьМіха́сь Чавускі''' (сапр.: Майсей Моталевіч Чавускі, [[25 сьнежня]] [[1904]], в. [[Майскае (Гомельская вобласьць)|Шапілава]], [[Рагачоўскі павет]], [[Магілёўская губэрня]], [[Расейская імпэрыя]] — [[1 ліпеня]] [[1984]]) — беларускі празаік, драматург.
 
== Біяграфія ==
Нарадзіўся [[25 сьнежня]] [[1904]] годагоду ў в. [[Майскае (Гомельская вобласьць)|Шапілава]] [[Рагачоўскі павет|Рагачоўскага павету]] [[Магілёўская губэрня|Магілёўскай губэрні]] (цяпер вёска Майскае [[Жлобінскі раён|Жлобінскага раёну]]) у сям’і вясковага шаўца. З 1917 году — наборшчык у друкарні ў [[Жлобін]]е, з 1924 году — у [[Менск]]у. У 1926—1928 гадох служыў у памежных войсках.
 
Працаваў у [[Белспажыўсаюз]]е, рэдагаваў газэту палітаддзелу Плешчаніцкай МТС, менскую сельскую раённую газэту, быў інструктарам цэнтральнага камітэту [[Камуністычная партыя Беларусі (1918)|Камуністычнай партыі Беларусі]], адказным кіраўніком і галоўным рэдактарам [[БелТА]]. У 1934—1937 гадох вучыўся завочна ў Камуністычным інстытуце журналістыкі ў [[Ленінград]]зе.
 
Падчас [[Нямецка-савецкая вайна|нямецка-савецкай вайны]] — адказны рэдактар газэты-плякату «[[Раздавім фашысцкую гадзіну]]» (1941—1943)<ref>[https://www.sb.by/articles/vastry-yak-shtyk-pyaro-golk-.html Вастрыў, як штык, пяро, іголкі…]</ref>, затым — сатырычнай газэты Вілейскага абкаму «Партызанскае слова» (1943). У пасьляваенныя гады — намесьнік старшыні Камітэту па радыёвяшчаньні пры СНК БССР (1944—1947), галоўны рэдактар, потым загадчык аддзелу фельетонаўфэльетонаў часопісу «[[Вожык (часопіс)|Вожык]]» (1947—1961). Сябра [[Саюз пісьменьнікаў БССР|Саюзу пісьменьнікаў БССР]] з 1957 году, дырэктар Бюро прапаганды мастацкай літаратуры Саюзу пісьменьнікаў БССР (1964—1970).
 
== Творчасьць ==
З артыкуламі ў рэспубліканскім друку пачаў выступаць у 1937 годзе. Выдаў зборнікі апавяданьняў, фельетонаўфэльетонаў, аднаактовак і сцэнак «Крытычны момант» (1954), «Індык на курорце» (1960), «Рука руку мые» (1964), «Чаму ж не сьмяяцца?» (1969), «Стрэляны Вераб’ёў» (1976), дакументальную аповесьць «Фарбамі гневу» (1975, дапоўненае выданьне ў 1978).
 
== Крыніцы ==