Леанід Прокша: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Створана старонка са зьместам '{{пісьменьнік}} '''Леанід Януаравіч Про́кша''' (19 красавіка 1912, Полацак ...'
 
артаграфія, вікіфікацыя
Радок 1:
{{пісьменьнік}}
'''Леанід Януаравіч Про́кша''' ([[19 красавіка]] [[1912]], [[Полацак]] — [[9 сьнежня]] [[1994]]) — беларускі пісьменнікпісьменьнік, журналіст.
 
== Біяграфія ==
Нарадзіўся [[19 красавіка]] [[1912]] году ў [[Полацак|Полацку]]. У 1931 годзе скончыў Менскі пэдагагічны тэхнікум<ref>Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Менск: БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 39. — 576 с — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0216-4 (Т. 13)</ref>. У 1931—1934 гадох працаваў загадчыкам Кустаўніцкай пачатковай школы [[Мазырскі раён|Мазырскага раёну]]<ref>[http://ggcbs.gomel.by/index.php?do=static&page=museum&id=82 Прокша Леонид Януарьевич]</ref>. У 1934—1935 гадох выкладаў беларускую мову й літаратуру ў сямігодцы і рабфаку ў [[Барысаў|Барысаве]]. У 1937—1941 гадох працаваў у рэдакцыях газетгазэты «Віцебскі рабочы», польскай газэты «Sztandar Wolności», польскай дзіцячай газэты «Pionier». Падчас [[Нямецка-савецкая вайна|нямецка-савецкай вайны]] быў вайсковым журналістам.
 
У 1945—1956 гадох працаваў загадчыкам аддзелу ў армейскіх газэтах. У 1955 годзе скончыў Ваенна-палітычную акадэмію імя Леніна. У 1956—1972 гадох працаваў галоўным рэдактарам часопісу «Коммунист Белоруссии» і рэдактарам газэты «Голас Радзімы».
Радок 12:
 
== Творчасьць ==
Пачаў друкавацца з 1937 году (газэта «Віцебскі пралетар»). Пісаў на [[Беларуская мова|беларускай]] і [[Расейская мова|расейскай мовах]]. Аўтар зборнікаў апавяданьняў і нарысаў «Крыніца прыгажосьці» (1960), кніг гумарыстычных апавяданьняў, памфлетаў «Каб жылося-вялося» (1961), «Камедыянты» (1961), «Кантроль сумленьня» (1963), «Праз туманы» (1964), «След вядзе за мяжу» (1965), «Інтрыгі прэзыдэнцкага двару» (1967), «Не ў тым поездзе» (1971), «Самадзейнасьць у ліфце» (1972), «Зося сьмяецца» (1982), "«Прывіды й прэзыдэнты» "(1988), аповесьцяў « ​Ці Варта было жаніцца» (1968), «За Добрыцай-рэчкай» (1975), нарысу «Героі Алерона»(з В.Андрэевым і Ў. Сасінскім, 1965), кніг публіцыстыкі «Па абодва бакі акіяну» (1968), «Туман разьвеецца» (1970), «Візітная картка народу» (1972), раманаў «Пакуль жывеш на сьвеце» (1980), «Туніка Неса» (1986). «Урокі любові й нянавісьці» (1990). Выйшлі аповесьці для дзяцей «Хлопчык у вялікіх чаравіках» (1963), «Незвычайныя прыгоды хлопчыка Бульбінкі» (1973), «Стрэл над ярам» (1974, дапоўненае выданьне 1979).
 
== Узнагароды ==