Інгрыд Бэргман: розьніца паміж вэрсіямі

'''Інгрыд Бэргман''' ({{мова-sv|Ingrid Bergman}}; 29 жніўня 1915, [[Стакгольм]], [[Швэцыя]] — 29 жніўня 1982, [[Лёндан]], [[Вялікабрытанія]]) — швэдзкая й амэрыканская актрысаакторка. У рэйтынгу [[Амэрыканскі кінаінстытут|Амэрыканскага інстытуту кінамастацтва]] — 100 найвялікшых зорак кіно за 100 гадоў паводле вэрсіі AFI — займае 4-е месца. Тройчы ляўрэат прэміяў «[[Оскар]]» і «Давід і Данатэла», чатыры разы — прэміі «[[Залаты Глёбус]]», двойчы — прэміі «[[Эмі]]», першы ляўрэат прэміі «Тоні» (1947).

Вучылася ў школе пры Драматычным тэатры ў [[Стакгольм]]е. У кіно пачала здымацца з 1934 году. АторкаАкторка шматграннага таленту, разнастайных амплюа, пераймала ў сваёй творчасьці розныя стылі й творчыя манерыманэры, спэцыфіку розных нацыянальных школаў.

Сусьветнае прызнаньне атрымала пасьля здымак у стужках «Газавае сьвятло» (1944, прэмія «Оскар»), «Анастасія» (1956, прэмія «Оскар»), «Зачараваны», «Дрэнная слава» ў [[ЗША]]; «Стромбалі, зямля божая» (1950), «Эўропа-51» (1951) у [[Італія|Італіі]], «Алена й мужчыны» (1956) у [[Францыя|Францыі]], «Жоўты ролс-ройс» (1965), «Кветка кактуса» ў [[Вялікабрытанія|Вялікабрытаніі]], а таксама ў фільмах «Свэдэнг’ельмыСвэдэньельмы» (1935), «Забойства ва Ўсходнім экспрэсе» (1975, прэмія «Оскар»), «[[Восеньская саната]]».