Алесь Асіпенка: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
W (гутаркі | унёсак)
Радок 1:
{{пісьменьнік}}
'''Алесь АсіпенкаАсіпе́нка''' (Алякса́ндар Харыто́навіч Асіпе́нка; {{ДН|7|9|1919}}, в. Пушкары, [[Віцебскі павет]], [[Віцебская губэрня]] — {{ДС|6|8|1994}}) — беларускі [[пісьменьнік]], сцэнарыст. Заслужаны работнік культуры БССР (1979).
 
== Біяграфія ==
Нарадзіўся 7 верасьня 1919 году ў в. Пушкары Віцебскага павета [[Віцебская губэрня|Віцебскай губэрні]] ў сялянскай сям’і.
 
Вучыўся на гістарычным факультэце [[Віцебскі пэдагагічны інстытут|Віцеб­скага пэдагагічнага інстытуту]] (1939—1940). Працаваў настаўнікам у в. Рудакі пад [[Віцебск]]ам (1940—1941). У 1942 годзе — партызан, памочнік камісара па [[камсамол]]у партызанскага атраду № 7 брыгады Аляксея Данукалава на Віцебшчыне. У сьнежні 1942 году адпраўлены ў тыл — лячыўся ў шпіталі, вучыўся ў школе партызанскага руху, на партыйна-савецкіх курсах. У 1943 годзе накіраваны на камсамольскую работупрацу ў [[Горацкі раён]] Магілеўскай вобласьці. З 1944 году — карэспандэнт, літаратурны супрацоўнік, загадчык аддзелу, намеснікнамесьнік рэдактара, з 1952 году — рэдактар газэты «[[Чырвоная зьмена]]». У 1955 годзе завочна скончыў [[Менскі пэдагагічны інстытут]]. У 1953—1972 гадох — загадчык аддзелу, адказны сакратар, намесьнік галоўнага рэдактара, галоўны рэдактар часопіса «[[Маладосьць (часопіс)|МаладосцьМаладосьць]]». У 1972—1976 гадох — галоўны рэдактар сцэнарнага аддзелу кінастудыі «[[Беларусьфільм]]», у 1976—1980 гадох — галоўны рэдактар штотыднёвіка «[[Літаратура і мастацтва]]». ЧленСябра [[Саюз пісьменьнікаў СССР|Саюзу пісьменьнікаў СССР]] з 1957 году.
 
== Творчасьць ==
Дэбютаваў апавяданьнем у 1945 годзе. Аўтар раманаў «Вогненны азімут» (1966), «[[Непрыкаяны маладзік]]» (1974, поўнае выданьне 1982), «Сьвятыя грэшнікі» (1988). Аўтар зборнікаў апавяданьняў і аповесьцяў «Лёд растае» (1958), «Подых кветак і працы» (1960), «Дарога ў даль» (1962), «Крокі» (1971), «Парогі» (1973), «Абжыты кут» (1964), «Жыта» (1968), «Канец бабінага лета» (1975), «Два дні і дзьве ночы» (1977), «Пяцёра адважных» (1985).
 
Зрабіў літаратурны запіс кнігі А. Дзенісевіча «Арлінае племя» (1970). Аўтар сцэнарыяў мастацкіх фільмаў «Пяцёра адважных» (1971), «Канец бабінага лета» (1982), «Трывогі першых птушак» (1986). Сааўтар сцэнарыяў мастацкіх фільмаў «[[Ясь і Яніна]]» (з [[Самсон Палякоў|С.Самсонам Паляковым]], 1974), «Трэцяга неня дадзена» (з І. Балгарыным і М. Пяцігорскай, 1980), «Кожны трэці» (з Н. Сафаравым, 1980).
 
== Узнагароды ==
Радок 23:
{{Крыніцы}}
 
{{Парады артыкулу|няма крыніцаў|няма націскаў}}
 
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ: Асіпенка, Алесь}}