Трэцяя ракета: розьніца паміж вэрсіямі

|Подпіс выявы = Тытульны лістаркуш «Трэцяй ракеты» з подпісам аўтара

'''«ТрэцяяТрэ́цяя ракетараке́та»'''  — аповесьць [[Васіль Быкаў|Васіля Быкава]], упершыню выйшла ў часопісе «Маладосць» №2 у 1962 годзе і ў асобным выданьні – — у той самы год<ref>[https://knihi.com/Vasil_Bykau/Douhaja_daroha_dadomu.html#footnote-88 Доўгая дарога дадому],

кніга ўспамінаў Васіля Быкава</ref>. За гэты твор у 1964 годзе Быкаў стаў Лаўрэатам Літаратурнай прэміі імя Я. Коласа.

Васіль Быкаў, прачытаўшы некалькі вайсковых твораў [[Рыгор Бакланаў|Рыгора Бакланава]], адклаў усё і з жарамжарсна сеў пісаць «Трэцюю ракету». Але не пасьпеў яе скончыць за вясну, а летам яго выклікалі на вайсковыя зборы ў Наваградак. Нават у войску Быкаў працягваў пісаць кнігу.

Мабыць, ніводную я не пісаў з такой апантанасьцю, як «Трэцюю ракету», сам ня ведаю, зь якой прычыны. Бывала, як толькі наставала пасьляабедзьдзе і па звыклым распарадку дня вайскоўцы клаліся спаць, я бег у ціхманы куток салдацкай курылкі і пісаў — алаўком у сшытку.|Васіль Быкаў|Доўгая дарога дадому}}

Вялікая Айчынная вайна на Беларусі. Артылерыйскі разьлік трое сутак адрэзаны ад сваіх. Лёс зьвёў у адным акопе розных людзей, якім трэба адбіць першую танкавую атаку фашыстаў. У цяжкія часіны і сьмяротнай небясьпецы выяўляюцца сапраўдныя чалавечы характары…

У 1963 годзе [[Беларусьфільм]] зьняў фільм паводле аповесьці пад назвай «[[Трэцяя ракета (фільм)|Трэцяя ракета]]». Гэта была першая экранізацыя твору Быкава.