Фэлікс Шкірманкоў: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
памёр |
дапаўненьне |
||
Радок 10:
|Дата нараджэньня = {{Нарадзіўся|27|5|1926}}
|Месца нараджэньня = [[Прапойск]], [[БССР]]
|Дата сьмерці = {{Памёр|4|1|2021}}
|Месца сьмерці =
|Род дзейнасьці =
Радок 16:
|Кірунак =
|Жанр =
|Мова = беларуская
|Мова2 = расейская
|Дэбют =
|Значныя творы =
|Прэміі =
|Узнагароды = {{Блёк узнагародаў|{{ордэн Чырвонага Сьцягу}}|{{ордэн Айчыннай вайны 1 ступені}}|{{ордэн Айчыннай вайны 1 ступені}}|{{мэдаль За адвагу}}|{{Мэдаль Партызану Айчыннай вайны 1 ступені}}|{{Мэдаль «За перамогу над Нямеччынай у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»}}}}
|Подпіс =
|Апісаньне подпісу =
Радок 30:
|Сайт =
}}
'''Фелікс Шкірманкоў''' ({{Нарадзіўся|27|5|1926}}, [[Прапойск
== Жыцьцяпіс ==
Пятнаццацігадовым падлеткам пайшоў у партызаны. Падчас адной з апэрацыяў на чыгунцы быў паранены, летаком яго вывезьлі з партызанскай зоны ў Расею. Па сканчэньні Маскоўскай ваенна-інжынэрнай вучэльні быў накіраваны на 4-ы Ўкраінскі фронт. Перамогу сустрэў у чэскім горадзе [[
Ад 1948 да 1951 году працаваў у органах [[Міністэрства дзяржаўнай бясьпекі]]. Адчуўшы да сябе недавер, звольніўся. Праз шмат год даведаўся, што чэкісцкай кар’еры зрабіць бы ня змог, бо меў роднага дзядзьку, «які падчас нацысцкай акупацыі працаваў дырэктарам школы ў Воршы» і па вызваленьні раёну савецкай арміяй атрымаў 10 гадоў калёніі за «здраду радзіме».
Радок 52:
== Творчасьць ==
Аўтар больш як 20 зборнікаў прозы і вершаў. Друкавацца пачаў у 1990 годзе, калі ў выдавецтве «Юнацтва» выйшла на расейскай мове кніжка апавяданьняў для дзяцей ''«Кто обидел медведя»'' ({{мова-be|«Хто пакрыўдзіў мядзьведзя»}}). У 1995 годзе выдаў кнігу з успамінамі ўдзельнікаў беларускай партызанкі. Іх зьбіраў больш за 20 гадоў. Аўтар словаў гімну [[Прапойскі раён|Слаўгарадзкага раёну]].
У сваіх творах Ф. У. Шкірманкоў не шукае нейкія надзвычай арыгінальныя, модныя зараз тэмы. У яго пільным паэтычным зроку заўсёды знаходзяцца самыя звычыйныя людзі — вяскоўцы, жыхары мястэчак, невялікіх беларускіх гарадоў.
== Бібліяграфія ==
* «Кто обидел медведя?» (1990)
* «Выпрабаваньне» (1995)
* «Незвычайны каляндар» (2004)
* «Через годы, через расстояния…» (2005)
* «Існасьць» (2006)
* «У костра своей осени…» (2007)
* «Тропою мамонтов» (2007)
* «С нами надежда и вера» (2008)
* «Папараць-кветка» (2009)
* «Так вижу…» (2009)
* «Пераэкзаменоўка на восень» (2009)
* «Захоўваць вечна» (2010)
* «Между двух океанов» (2010)
* сумесна з Н. Н. Незнанавым «Дажынкі» (2011)
* «Ты рядом – значит я живу» (2011)
* «Понемногу о многом» (2012)
* «Пад прысягай сумленьню» (2012)
* «Тет-а-тет» (2012)
* «Контрольный маршрут» (2013)
* «Нацянькі» (2013)
* «Без макіяжу: пра час і пра нас» (2015)
* «Нашчадкам» (2015)
== Крыніцы ==
| |||