Першы будынак чыгуначнага вакзалу быў пабудаваны ў [[Менск]]у ў [[1871]]—[[1874]]1871—1874 гадох. У [[1890]] годзе замест яго быў пабудаваны мураваны будынак, па-над пуцямі быў узьняты мост, які праіснаваў да [[1964]] году. Замест яго быў пабудаваны падземны пераход да плятформаў.
Падчас [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]] будынак вакзалу быў зьнішчаны, з-за гэтага ён быў перабудаваны ад пачатку. Новы вакзал быў пабудаваны ў [[1946]] годзе і праіснаваў да [[1991]], калі яго дэмантавалі для пабудовы новага сучаснага чыгуначнага вакзалу. Стварэньне новага комплексу пачалося ў [[1985]] годзе. Да канца [[1980-я|1980-х]] у працу была ўведзеная першая чарга, якая складалася з залі чаканьня й 13-павярховага будынку. З прычыны разпаду [[СССР]] і браку фінансаў у поўную моц будаваньне пачалося зноў напрыканцы стагодзьдзя, але ўжо па перагледжаным праекце.
[[30 сьнежня]][[2000]] году новы будынак вакзалу распачаў сваю працу. Сетка падземных пераходаў зьвязвае вакзал з чыгуначнымі плятформамі, [[Цэнтральны аўтавакзал (Менск)|Цэнтральным аўтавакзалам]], станцыяй мэтро «[[Плошча Леніна (станцыя мэтро, Менск)|Плошча Леніна]]», [[Прывакзальная плошча (Менск)|Прывакзальнай плошчай]].
