Сьцяпан Шнэк: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Stary Jolup (гутаркі | унёсак)
дНяма апісаньня зьменаў
Радок 1:
{{Іншыя значэньні|Шнэк (неадназначнасьць)}}
{{Асоба}}
'''Сьцяпан Шнэк''' (псэўд. ''Янка Нясьцерпны, С. Ляднінскі'') ({{ДННарадзіўся|12|10|1900}}, [[Лядна]], [[Слуцкі павет (Менская губэрня)|Слуцкі павет]], [[Менская губэрня]] (сёньня — [[Слуцкі раён]]) — {{ДСПамёр|19|1|1952}}, [[Мэльбурн]], [[Аўстралія]]) — беларускі грамадзкі і вайсковы дзеяч, бацька дзеяча беларускай эміграцыі [[Уладзімер Шнэк|Ўладзімера Шнэка]].
 
== Жыцьцяпіс ==
У 1930 — 1936 гг. зь невялікім перапынкам вучыўся ў Ваенна-тэхнічнай акадэміі РСЧА ў [[Ленінград]]зе. Потым кіраваў домам палітпрасьветы ў [[Чыта|Чыце]] [[Забайкальская вайсковая акруга|Забайкальскай вайсковай акруг]]і. У 1938 годзе выключаны з [[КПСС|партыі]] і звольнены з арміі, пасьля чаго восеньню 1939 году вярнуўся на радзіму і пасяліўся ззь сям'ёйсям’ёй у [[Слуцк]]у. Працаваў настаўнікам у школе.
 
Падчас другой сусьветнай вайны ўзначальваў слуцкую службу бясьпекі, быў кіраўніком [[Беларуская краёвая абарона|Беларускай краёвай абароны]] ў Слуцкай акрузе. Вясной 1944 году арыштаваны нямецкімі акупацыйнымі ўладамі разам з усёй сям'ёйсям’ёй, але выпушчаны дзякуючы заступніцтву [[Радаслаў Астроўскі|Радаслава Астроўскага]]. Пасьля ад'ездуад’езду ззь Беларусі празпразь некаторы час быў прызначаны кіраўніком ваенных спраў [[Беларуская цэнтральная рада|Беларускай цэнтральнай рады]].
 
Некаторы час працаваў у [[Францыя|Францыі]], потым разам ззь сям'ёйсям’ёй жыў у лягэрах DP у Нямеччыне. Працаваў настаўнікам матэматыкі ў [[Беларуская гімназія імя Максіма Багдановіча|Беларускай гімназіі імя М. Багдановіча]] [[Ватэнштэт (Зальцгітэр)|Ватэнштэце]]<ref>Максімюк, Я. — С. 39.</ref>.
 
20 траўня 1950 году прыехаў у [[Мэльбурн]] ([[Аўстралія]], і адразу быў ззь сям'ёйсям’ёй адпраўлены ў часовы лягер перамешчаных асобасобаў (DP) каля [[Лягер для перамешчаных асоб і вучэбны цэнтар у Банагіле|Банагіля]]. Спачатку працаваў у [[Сыдней|Сыднеі]] ([[Новы Паўднёвы Ўэйлз]]), але потым пераехаў да сям'ісям’і ў [[Мэльбурн]]<ref>Шнэк, А. Успаміны з жыцьця ў Аўстраліі / Алег Шнэк // Гардзіенка, Н. Беларусы ў Аўстраліі: да гісторыі дыяспары / Натальля Гардзіенка; [прадм. І. Сурвіллы]. — Мн.: Беларускі кнігазбор, 2004. — 465, [1] с., [2] л. іл. — С. 333 — 334. — (Бібліятэка Бацькаўшчыны; Кн. 3). — ISBN 985-6730-79-1.</ref>. Трымаў сувязь ззь мясцовымі беларусамі, а таксама беларускімі дзеячамі ў іншых краінах. Узначальваў аддзел Краёвай абароны [[Калегія Беларускай цэнтральнай рады|Калегіі БЦР]]<ref>Гардзіенка, А. Беларуская Цэнтральная Рада (БЦР): стварэнне, дзейнасць, заняпад: 1943 — 1995 / Алег Гардзіенка; БІНІМ; [прадмова В. Кіпеля, Я. Запрудніка]. — Мн.: Кнігазбор, 2016. — 478 с., [4] л. іл. — С. 239. — (Бібліятэка Бацькаўшчыны; Кн. 29). — ISBN 978-985-7144-02-0. ''Са спасылкай на:'' Ліст А. Русака да Р. Астроўскага ад 20 траўня 1952 г., копія якога захоўваецца ў аўтара.</ref>.
 
Пісаў зацемкі ў эміграцыйныя пэрыядычныя выданьні [[Беларускае слова (1948)|«Беларускае слова»]], [[Бацькаўшчына (1947)|«Бацькаўшчына»]] пад псэўданімам Янка Нясьцерпны.
 
Пабіў жонку, якая ў цяжкім стане трапіла ў шпіталь, а сам скончыў жыцьцё самагубствам<ref>Юрэвіч, Л. Шматгалосы эпісталярыум... — С. 503.</ref>. Пахаваны на беларускай дзялянцы [[Мэмарыяльны парк і крэматорый Фоўкнэр|могілак Фоўкнэр]] (каля [[Мэльбурн|Мэльбурну]]у).
 
== Сям'я ==
Быў жанаты назь ЯўгенііЯўгеніяй Даўгалевіч, ззь якой меў 3 дзяцей:
* [[Уладзімер Шнэк]]
* [[Алег Шнэк]]
Радок 32:
== Літаратура ==
* Гардзіенка, А. Беларуская Цэнтральная Рада (БЦР): стварэнне, дзейнасць, заняпад: 1943 — 1995 / Алег Гардзіенка; БІНІМ; [прадмова В. Кіпеля, Я. Запрудніка]. — Мн.: Кнігазбор, 2016. — 478 с., [4] л. іл. — С. 2455. — (Бібліятэка Бацькаўшчыны; Кн. 29). — ISBN 978-985-7144-02-0.
* Гардзіенка, Н. Беларусы ў Аўстраліі: да гісторыі дыяспары / Натальля Гардзіенка; [прадм. І. Сурвіллы]. — Мн.: Беларускі кнігазбор, 2004. — 465, [1] с., [2] л. іл. — С. 440. — (Бібліятэка Бацькаўшчыны; Кн. 3). — ISBN 985-6730-79-1.
* Трагедыя адной беларускай сям'ісям’і // Бацькаўшчына. — 1952. — № 13 (92). — 30 сакавіка. — С. 4.
 
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Шнэк, Сьцяпан}}