Умбэрта Саба: розьніца паміж вэрсіямі

'''Умбэрта Саба''' ({{langМова-it|Umberto Saba}}, {{Нарадзіўся|9|3|1883}}, [[Трыест]] — {{Памёр|25|8|1957}}, [[Гарыцыя]]) — італьянскі [[паэт]].

У першых зборніках вершаў («Маімі вачыма», 1912, і інш) Саба разьвівае традыцыі Дж. Пасколі, тонка перадаючы адчуваньне прыроды. З 1921 вершы аб’ядноўваюцца пад назву «Канцаньерэ» — «Сьпеўнік», куды ўключаюцца наступныя зборнікі. Глыбіня і сіла паэтычнага бачаньня Саба вызначыліся ў зборніках «Слова» (1934), «Апошнія тварэньні» (1944 г.), дзе мэлянхолія, сузіральнасьць паэзіі гермэтызму, зь якой быў зьвязаны паэт, злучалася з багатай мэлёдыкай рытмічнага белага верша. Паэтычная споведзь Саба адрозьніваецца выразнасьцю думкі і формы, спачуваньнем да людскіхлюдзкіх пакут. У зборніках «Міжземнаморскае» (1947), «Амаль аповяд» (1951) і іншых паэт выкрывае вайну і нацызм, паэтызуе працу, заклікае да пераадоленьня адчужэньня. Творы Саба перакладзены на шматлікія мовы.

На беларускую мову вершы УмбэртаЎмбэрта Саба перакладалі [[Аксана Данільчык]]<ref>[http://prajdzisvet.org/texts/kits/z-knigi-pesnyau.html З «Кнігі песняў»]</ref> і [[Лявон Баршчэўскі]].