Вялікі дыктатар: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
W (гутаркі | унёсак)
+Пачатак
 
W (гутаркі | унёсак)
д .
Радок 27:
'''«Вялі́кі дыкта́тар»''' — амэрыканская кіна[[камэдыя]] 1940 году пра жыдоўскага цырульніка, які праз уцёкі ад перасьледу дыктатарам Гінкелем выпадкова падмяняе яго пры ўварваньні ў суседнюю краіну.
 
Галоўны пэрсанаж фільма быў [[пародыя]]й на [[Адольф Гітлер|Адольфа Гітлера]]<ref>{{Навіна|аўтар=[[Кірыл Стаселька]]|загаловак=Што паглядзець: камэдыі пра дыктатараў|спасылка=https://budzma.by/news/kamedyi-pra-dyktatarau.html|выдавец=«[[Будзьма беларусамі!]]»]|дата публікацыі=4 верасьня 2020|дата доступу=16 кастрычніка 2020}}</ref>.
 
== Дзея ==
Радок 40:
Бэнзіно Напалёні прыбывае на [[цягнік]]у, які некалькі разоў праяжджае міма чырвонай дарожкі. На вакзале ахова не пушчае жонку Напалёні да аўтамабіля, на якім зьяжджаюць абодва дыктатары. У палацы Напалёні заходзіць у залю з-за сьпіны Гінкеля, якога вітае нечаканым шляпком па сьпіне і называе «мілым маленькім чалавечкам». Гарбіч усаджвае Напалёні на нізкае крэсла, каб той глядзеў на Гінкеля зьнізу. Аднак той сядае на стол і змушае Гінкеля і Гарбіча пачувацца няёмка запытам запалкі. На прапанову Напалёні дыктатары адпраўляюцца пагаліцца ў цырульню на месцы былой бібліятэкі. На стадыёне «Гінкель» дыктатары глядзяць вайсковы парад. Напалёні лушчыць арэшкі на Гінкеля і бачыць падзеньне самалётаў 34-й паветранай [[Дывізія|дывізіі]] Таманіі. На балі Гарбіч паведамляе Гінкелю пра падрыхтоўку ўварваньня ў Аўстрліхію празь вёску Прэцэльбэрг, каля якой Гінкель будзе паляваць на [[Качка|качак]]. Гінкель танцуе [[вальс]] з жонкай Напалёні, якая вядзе яго ўвесь танец. Адэноід і Бэнзіно выбіраюць для перамоваў [[буфэт]], адкуль Гэрынг выганяе ўсіх гасьцей. Гінкель выправаджвае адтуль і самога Гэрынга. Напалёні прапануе падпісаць дамова аб неўварваньні ў Аўстрліхію, каб затым адвесьці войска Бактэрыі ад мяжы. Гінкель патрабуе спачатку адвесьці войска. Падчас спрэчкі абодва выпадкова аб'ядаюцца ангельскай [[гарчыца]]й і кідаюцца ежай. У асабістай размове Гарбіч прапануе Гінкелю падпісаць дамову, каб потым яе парушыць. Тады Гінкель пагаджаецца на падпісаньне.
 
Шульц і цырульнік уцякаюць з канцлягера ў [[Вайсковая форма|вайсковай форме]] афіцэраў і рушаць у бок Аўстрліхіі пехам. Гінкель страляе па качцы з дубальтоўкі і вывальваецца з лодкі ў раку. Пачуўшы стрэл, штурмавікі застаюць мокрага Гінкеля па выхадзе на бераг. Яны аглушаюць і зьнявольваюць яго, бо прымаюць за ўцеклага цырульніка. Шульц і цырульнік даходзяць да вёскі Прэцэльбэрг, дзе іх чакае войска Таманіі. Іх усаджваюць у аўтамабіль, бо прымаюць цырульніка ў вайсковай форме за Гінкеля. Пры ўварваньні зь імі рушаць 200 танкаў, 50 браневікоў і 500 кулямётчыкаў. У Аўстрліхіі войска Таманіі рабуе маёмасьць жыдоў, у тым ліку фэрму Джэйкеля, дзе жыве Ганна. Па заваёве Гарбіч прамаўляе пра скасаваньне [[Народаўладзьдзе|народаўладзьдзя]] і правоў неарыйскага насельніцтва. Цырульнік са сцэны заяўляе, што не жадае быць імпэратарам, як і заваёваць. Ён згадвае: «Чалавечнасьць патрэбная нам больш, чым машыны». Ён заклікае жаўнераў не аддаваць сябе дзікунам, якія абыходзяцца зь імі, як з быдлам і гарматным мясам. Цырульнік усклікае: «Жаўнеры, не змагайцеся за рабства, змагайцеся за свабоду!» Ён цытуе 17-ы разьдзел [[Дабравесьце паводле Лукаша|Дабравесьця паводле Лукаша]]: «Царства Божае ўнутры ў вас» (17:21). Урэшце ён зьвяртаецца па радыё да Ганны, на што зьвяртае яе ўвагу Джэйкель.
Урэшце ён зьвяртаецца па радыё да Ганны
, на што зьвяртае яе ўвагу Джэйкель.
 
== Ролі ==