Краёўцы: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д выпраўленьне спасылак
д правапіс
Радок 3:
Краёўцы адчувалі свае літоўскія (беларускія ў заходнерускім сэнсе) карані, выйшлі з той часткі грамадзтва, сьвядомасьць якой часта акрэсьлівалася формулай: «[[Ліцьвіны|ліцьвін]] па паходжаньні, [[паляк]] па нацыянальнасьці». У сваёй грамадзка-палітычнай дзейнасьці яны зыходзілі з нацыянальна-культурных, эканамічных, рэлігійных і гістарычных асаблівасьцяў беларуска-летувіскага краю, кіраваліся мясцовымі (краёвымі) інтарэсамі. Ва ўмовах уздыму беларускага і летувіскага нацыянальных рухаў выступалі за аўтаномію Беларусі і Летувы і, пры гэтым імкнуліся захаваць пазыцыі палякаў у краі.
 
Сярод краёўцаў пераважалі прадстаўнікі кансэрватыўнага кірунку:
Сярод краёўцаў пераважалі прадстаўнікі кансэрватыўнага кірунку: [[Эдвард Вайніловіч]], Т. Дамбоўскі, [[Іпаліт Корвін-Мілеўскі]], [[Эдвард Роп]], [[Раман Скірмунт]] і інш.; яны выступалі за захаваньне памешчыцкіх зямельных уладаньняў. Краёўцы-лібэралы ([[Людвік Абрамовіч]], Б. Крыжаноўскі, [[Міхал Піюс Ромэр]], [[Тадэвуш Урублеўскі]] і інш.) выступалі за адчужэньне памешчыцкай зямлі на карысьць сялянаў. З краёўцаў-кансэрватараў складаліся аб’яднаньні дэпутатаў ад Беларусі і Летувы ў I—IV Дзяржаўных думах Расеі і ў Дзяржаўным савеце.
* [[Эдвард Вайніловіч]]
* Т. Дамбоўскі
* [[Іпаліт Корвін-Мілеўскі]]
* [[Эдвард Роп]]
* [[Раман Скірмунт]] і інш.
 
Яны выступалі за захаваньне памешчыцкіх зямельных уладаньняў.
 
Краёўцы-лібэралы:
* [[Людвік Абрамовіч]]
* Б. Крыжаноўскі
* [[Міхал Піюс Ромэр]]
* [[Тадэвуш Урублеўскі]] і інш.
 
Выступалі за адчужэньне памешчыцкай зямлі на карысьць сялянаў. З краёўцаў-кансэрватараў складаліся аб’яднаньні дэпутатаў ад Беларусі і Летувы ў I—IV Дзяржаўных думах Расеі і ў Дзяржаўным савеце.
 
У [[1907]] року краёўцы стварылі [[Краёвая партыя Літвы і Русі|Краёвую партыю Літвы і Русі]]. У 1908 партыя зьнікла з палітычнай арэны. Зноў актывізавалася падчас [[Першая сусьветная вайна|1-й сусьветнай вайны]]. Па меры адраджэньня [[Польшча|Польшчы]] як незалежнай дзяржавы і адмовы ад канфэдэрацыйных плянаў краёвасьць перастала быць кірункам польскага грамадзка-палітычнага руху.