Унія (часопіс): розьніца паміж вэрсіямі

Трэці нумар выйшаў у 1991 року. Паралельна часопіс быў выдадзены на ўкраінскай мове для распаўсюду ва УкраінеЎкраіне. Часопіс атрымаў дзяржаўную рэгістрацыю (заснавальнік — Сяргей Абламейка) і мог распаўсюджвацца празь дзяржаўную сетку распаўсюду. У складзе рэдакцыі пазначаныя Ірына Дубянецкая (галоўная рэдактарка), Караліна Мацкевіч (адказная рэдактарка), Алена Ткачова (мастацкая рэдактарка), Галіна Дубянецкая, Генадзь Лойка, Андрусь Пазьняк і [[Эдвард Тарлецкі]]. У ліку фундатараў нумара: [[Уладзімер Арлоў (гісторык)|Уладзімер Арлоў]], [[Юрась Беленькі]], Галіна Дубянецкая, айцец [[Аляксандар Надсан]] (Вялікабрытанія), Алесь Палескі (Канада), [[Лія Салавей]], Натальля і [[Зьміцер Санько]] і Эдвард Тарлецкі<ref>Унія № 1(3), 1991, стар. 32 (выходныя зьвесткі)</ref>.

Другі нумар меў новы падзагаловак — «Часопіс хрысьціянскага сумоўя» — які адлюстроўваў і новы інтарэс рэдакцыі: у разьдзеле «Шляхі да сумоўя» паэт [[Алег Бембель|Зніч]] (праваслаўны) і паэтка [[Данута Бічэль-Загнетава]] (рыма-каталічка) разважалі пра сутнасьць і зьмест хрысьціянскага адзінства для Беларусі. А грэка-каталіцкі погляд быў прадстаўлены перадрукам артыкулу [[Леў Гарошка|Льва Гарошкі]] «Няўміручая ідэя» з часопісу «[[Божым шляхам]]», які гэты сьвятар выдаваў у Парыжы і Лёндане. Сучаснае [[багаслоўе]] было прадстаўлена трыма тэкстамі на тэму [[Сьвятарскае пакліканьне|сьвятарскага пакліканьня]], пачаткам «Катэхізма айца Пётры» (працяг якога зьявіўся ў трэцім нумары, але не атрымаў далейшага працягу) і артыкулам «Таямніцы Ружанцу» Яна Лук’яновіча. ЗЗь літаратурных твораў — творы Трыпутніка (Галіна Дубянецкая), Ігара Бабкова, Натальлі Арсеньневай і [[Вольга Куртаніч|Вольгі Куртаніч]]. Сяргей Горбік напісаў гісторыю [[Сабор Сьвятых апосталаў Пятра і Паўла (Менск)|Петрапаўлаўскай царквы]] ў Менску, а Караліна Мацкевіч і [[Сяржук Вітушка]] — пра традыцыі сьвяткаваньня [[Каляды|Калядаў]]. У гэтым нумары зьяўляецца першы артыкул у разьдзеле «Беларускія абразы», які вёў знаўца ўніяцкага іканапісу [[Юры Хадыка]]. Зьяўляецца першы артыкул-агляд адраджэньня Грэка-Каталіцкай Царквы Паўла Богдана (Сяржук Абламейка). Асобныя малюнкі багата ілюстраванага нумара падпісаны: А. Жыгоцкая, Г. Лойка, А. Ткачова.

У трэцім нумары заўважаецца прысутнасьць рыма-каталіцкіх аўтараў: Міхал Сапель (тады — пробашч першай у Менску беларускамоўнай рыма-каталіцкай [[Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы на Залатой Горцы|парафіі сьв. Роха]]), [[Тамаш Кемпійскі]] (уступ да ўрыўку зь ягонага «[[Сьледам за Хрыстом]]» стварыў Эдвард Тарлецкі) і Казімер Сваяк. Пётра Смык і [[Алег Дзярновіч]] разважаюць пра пэрспэктыву адзінства царкоўнага календара ў Беларусі. [[Тацяна Шамякіна]] апублікавала першы тэкст у разьдзеле «У культурнай традыцыі сьвету», якія меўся ствараць дыскурс пра беларускую духоўную традыцыю ў сусьветным кантэксьце. У малітоўнай прозе «Дазволь прыйсьці» Міхаліна (Ірына Дубянецкая) распавядае пра першую грэка-каталіцкую пілігрымку, а ў канцы нумара — рэпартаж пра першую паездку беларускай моладзі на экуменічнуюэкумэнічную сустрэчу, арганізаваную супольнасьцю [[Тэзэ (грамада)]]. Літаратура прадстаўленая творамі [[Алесь Гарун|Алеся Гаруна]] і Галіны Дубянецкай, а разьдзел «Шляхі да сумоўя» — рэфлексіяй пастара [[Эрнст Сабіла|Эрнста Сабілы]].

{{ЗноскіКрыніцы}}