Дзяржаўны жыдоўскі тэатар БССР: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д стыль |
дапаўненьне |
||
Радок 1:
'''Дзяржа́ўны жыдо́ўскі тэа́тар БССР''' — тэатар, які дзейнічаў у [[Менск]]у ў 1926—1949 роках. Ягонымі першымі артыстамі сталі выпускнікі жыдоўскага сэктару {{Не перакладзена|Беларуская драматычная студыя|Беларускай драматычнай студыі|be|Беларуская драматычная студыя}} ў Маскве.
У 1932 тэатру перададзены будынак былой [[Харальная сынагога (Менск)|Харальнай сынагогі]] (цяпер — [[Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатар імя Максіма Горкага]]).
28 чэрвеня тэатар, які ў той час знаходзіўся на гастролях у Віцебску, быў эвакуяваны ў [[Шахуньскі раён]] [[Горкаўская вобласьць|Горкаўскай вобласьці]]. Атрымаўшы загад з БССР на расфармаваньне тэатру, акторы зьвярнуліся да першага сакратара Новасыбірскага абкаму ВКП(б) [[Міхаіл Кулагін|Міхаіла Кулагіна]], якога ведалі з часоў ягонай працы ў Менску. У кастрычніку 1941 року Дзяржаўны жыдоўскі тэатар пераехаў у [[Новасыбірск]], выступаў на пляцоўцы {{Не перакладзена|Глёбус (тэатар, Новасыбірск)|Тэатру юнага гледача|ru|Глобус (театр, Новосибирск)}}. За гады вайны даў каля 300 спэктакляў, канцэртавалў у шпіталях, на прадпрыемствах, на фронце.
У 1946 року Дзяржаўны жыдоўскі тэатар БССР вярнуўся ў Менск. Ня маючы ўласнага памяшканьня, трупа грала спэктаклі на сцэне [[Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы|тэатру імя Янкі Купалы]] па панядзелках і аўторках, у выходныя дні. Тэатру быў прысвоены статус перасоўнага. Аднак неўзабаве тэатар трапіў пад крытыку, яго абвінавачвалі ў адсутнасьці ў рэпэртуары актуальных сучасных твораў, рабалепстве перад Захадам, у фармалізьме і касмапалітызьме. 16 сакавіка 1948 року тэатар пазбаўлены дзяржаўнага фінансаваньня, але працягваў існаваньне<ref name="зЕрне" />. 30 сакавіка 1949{{Зноска|Пошукі2|2018|Арлоў|2}} на загад [[Савет міністраў БССР|Саўміна БССР]] тэатар расфармаваны.
Мастацкімі кіраўнікамі былі [[Міхаіл Рафальскі]] (1926—1937, рэпрэсаваны), [[Віктар Галаўчынер]] (1938—1946). У розныя гады ў тэатры працавалі рэжысэры [[Леў Літвінаў]], А. Айзенберг, [[Васіль Фёдараў]]{{Зноска|Пошукі1|2018|Арлоў|2}}, дырэктар Адам Левітэ, [[народны артыст УССР]] Б. Норд, мастак Аляксандар Тышлер. Сярод найлепшых пастановак — «Пігмаліён» [[Джордж Бэрнард Шоў|Бэрнарда Шоў]] (1946, рэжысэр [[Віктар Галаўчынер]]).
Радок 81 ⟶ 85:
| ref = Пошукі2
}}
== Вонкавыя спасылкі ==
* [https://www.svaboda.org/a/30762722.html «Іх не папярэдзілі, што трэба ўцякаць». Як габрэйскі тэатар зь Беларусі прытулілі ў Новасыбірску] // Радыё «Свабода»
{{Беларускія тэатры}}
|