Крымскататарская мова: розьніца паміж вэрсіямі

'''Крымская''' альбо '''крымскататарская мова''' (па-крымску: ''Qırım'' альбо ''Qırımtatar tili'') — мова [[Крымцы|крымцаў]] (крымскіх татараў). На ёй размаўляюць у [[Крымская паўвыспа|Крыму]], у [[Цэнтральная Азія|Цэнтральнай Азіі]] (галоўнаперадусім ўва [[Узбэкістан]]е), а гэтаксама ў крымскай дыяспары ў [[Турцыя|Турэччыне]], [[Румынія|Румыніі]], [[Баўгарыя|Баўгарыі]]. Яе ня трэба блытаць з [[Татарская мова|татарскай мовай]].

Звыш 260 000 крымцаў жывуць у Крыму, дзесьці 150 000 дагэтуль застаюцца ў Цэнтральнай Азыі (галоўнаперадусім ўва УзбэкістанеЎзбэкістане). Па прыблізных ацэнках 5 мільёнаў жыхароў Турэччыны меюць крымскае паходжаньне, гэта нашчадкі тых, хто эміґраваў цягам 19 ды 20 стагодзьдзяў. Меншыя крымскататарскія суполкі існуюць у Румыніі (24 000), Баўгарыі (3 000), Польшчы, Фінляндыі, Злучаных Штатах. Крымская мова адносіцца да тых моў, будучыня якіх стаяць паду сур’ёзнай небясьпекайнебясьпецы.

Кожная з трох падгруп крымскіх татараў мае свой асобны дыялект. Мова нагаяў - у мінулым жыхароў крымскага стэпу - дакладна належыць да кыпчацкіх. Ялыбайлу (Yalıboylus), якія жылі на паўднёвым беразе Крыму да [[1944]] году, размаўляюць на агускім дыялекце. Ён найбольшбольш за іншыя падобны да турэцкай мовы. Сярэдні крымскі дыялект прама паходзіць ад [[Палавецкая мова|палавецкай мовы]], хаця й зазнаў вялікагавялікі ўплывуўплыў агускіх моваў. На ім і пабудаванаягрунтуецца сучасная літэратурнаялітаратурная крымская мова, бо гэты дыялект быў родны для 55 адсоткаў крымцаў перад дэпартацыяй і аднолькава зразумелы для дзьвухдзьвюх іншых.