Розьніца паміж вэрсіямі «Драга Янчар»

Вучыўся на юрыста, выдаваў студэнцкую газету "Катэдра», супрацоўнічаў з газетай «Вечар». У 1974 быў арыштаваны за «распаўсюд чужых поглядаў» - ён прывёз з Аўстрыі і раздаў некалькім сябрам кнігу пра [[Блайбургская рэзьняразаніна|Блайбургскую рэзьн.разаніну]]; быў асуджаны на год вязьніцы, прабыў у турме тры месяцы. Адбыў вайсковую службу ў Сэрбіі. Вярнуўшыся ў Славенію, зблізіўся ў [[Любляна|Любляне]] з пісьменьнікамі і публіцыстамі дэмакратычнага крыла ([[Эдвард Коцбэк|Эдвардам Коцбекам]], [[Мар’ян Рожанц|Мар’янам Рожанцвм]] і інш.), Пазьней пазнаёміўся з [[Барыс Пагор|Барысам Пагорам]]. Пісаў кінасцэнары, служыў у выдавецтве. Пачаў друкавацца на напрыканцы 1970-х - пачатку 1980-х гадоў. У 1982 стаў адным з сувыдаўцоў дэмакратычнага часопіса ''Новы агляд''. У 1987 - 1991 - прэзыдэнт славенскага [[ПЭН-цэнтар]]у. З 1995 - сябра Славенскай акадэміі навук і мастацтваў. У ходзе [[Дзесяцідзённая вайна|дзесяцідзённай вайны]] разам з некалькімі іншымі пісьменьнікамі дапамагаў у арганізацыі міжнароднай падтрымкі Славеніі, якая выступала за незалежнасьць ад саюзнай дзяржавы. На выбарах 2000 і 2004 гг. падтрымліваў [[Славенская дэмакратычная партыя|Славенскую дэмакратычную партыю]]. У [[2004]] выступіў за стварэньне грамадзянскай плятформы ''Аб’яднаньне за рэспубліку'' ({{мова-sl|Zbor za republiko}}). Не раз выказваўся супраць шавіністычнага нацыяналізму ў Славеніі.