Тутэйшыя (п’еса): розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 60:
| мова =
| камэнтар =
}}</ref> Ён выказвае глыбокую трывогу за духоўную спадчыну беларускага народу, яго нацыянальную сьвядомасьцьсвядомасць. Я. Купала сваім творам заклікае змагацца з тутэйшасьцютутэйшасцю — беспрынцыповасьцюбеспрынцыповасцю, недастаткова разьвітайразвітай сьвядомасьцюсвядомасцю, пасіўнасьцюпасіўнасцю, скоранасьцюскоранасцю.<ref name="YK">{{Спасылка
| аўтар =
| прозьвішча =
Радок 80:
 
== Апісаньне ==
Падзеі ў п’есе разгортваюцца ў складаны для беларускага народу час — 1918—1920 гады, калі адна акупацыя зьмяняласязмянялася другой. Цэнтральная фігура ў творы — былы вясковец Мікіта Зносак, які пры царызьме быў калескім рэгістратарам. У новых умовах жыцьця гэты чалавек забывае сваё паходжаньне, мову, радзіму і пачынае жыць па прынцыпе: «Можна мець светапогляд адзін, думаць другое, гаварыць трэцяе, а рабіць чацьвёртае». Таму для Мікіты ўсё роўна, пры якой уладзе ён жыве (польскай, нямецкай, царскай, савецкай), хто ён сам (беларус ці не беларус), абы толькі была ежа, вопратка і добрая служба. Палітычная сытуацыя ўплывае нават на імя галоўнага пэрсанажу, які называе сябе то па-польску (Нікіціўш Знасілоўскі), то па-расейску (Никитий Зносилов).<ref name=YK/>
 
У вобразе галоўнага герою Я. Купала ўвасобіў тып нацыянальнага [[Нігілізм|нігіліста]], здрадніка. Сапраўднае сваё аблічча Мікіта Зносак выяўляе ў час гутарак з настаўнікам Янкам Здольнікам, якога ён з пагардай называе «панам дырэктарам беларускай басоты». Зносак адмаўляе ўсё беларускае, калі гаворыць пра «адзіны непадзельны рускі язык», які б ён «завёў ад Азіі да Аўстраліі, ад Афрыкі да Амэрыкі і ад [[Смаленск]]у да [[Бэрлін]]у».<ref name=YK/>