Дынастыя Цын: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) д кірылічная «с» |
д выдаленая Катэгорыя:Гісторыя Кітаю; дададзеная Катэгорыя:Дынастыя Цын з дапамогай HotCat |
||
Радок 19:
|НаступнаяДзяржава3 = Тыбэт (1912 — 1951)
|СьцягНаступнайДзяржавы3 = Flag of Tibet 1920-1925.svg
}}
'''Дына́стыя Цын''' ці '''Імпэ́рыя Цын''' (
Першапачаткова дынастыя звалася як «Цьзінь» (金
У наступным супрацоўніцтва з заходнімі дзяржавамі дапамагло дынастыі пазьбегнуць паразы ў часы [[паўстаньне тайпінаў|паўстаньня тайпінаў]], праводзіць адносна пасьпяховую мадэрнізацыю краіны й такім чынам праіснаваць да пачатку XX стагодзьдзя, аднак гэта таксама сталася чыньнікам росту нацыяналістычных (антыманьчжурскіх) настрояў.
Радок 30 ⟶ 29:
== Гісторыя ==
=== Узьнікненьне дзяржавы ===
У пачатку XVII стагодзьдзя правадыр аселых у [[Маньчжурыя|Маньчжурыі]] [[чжурчжэні|чжурчжэняў]] [[Нурхацы]] здолеў ня толькі аб’яднаць пад сваім кіраўніцтвам некалькі дзясяткаў разрозьненых плямёнаў, але й закласьці асновы палітычнай арганізацыі. Прэтэндуючы на [[сваяцтва]] з чжурчжэньскай [[дынастыя Цьзінь (1115—1234)|дынастыяй Цьзінь]], Нурхацы абвесьціў свой клан «[[Айсін Гёро|Залатым родам]]». Роду Нурхацы належала валоданьне Маньчжоў, якое знаходзілася за паўночнай мяжой Кітаю.
Радок 35:
У 1585—1589 гадах Нурхацы, падпарадкаваўшы плямёны мінскага вэя [[Цьзяньчжоў]], сваіх непасрэдных суседзяў, аб’яднаў іх з насельніцтвам Маньчжоў. Затым ён прыступіў да суседніх плямёнаў. За два дзесяцігодзьдзі маньчжуры зьдзейсьнілі каля 20 вайсковых экспэдыцыяў супраць суседзяў. Для ўмацаваньня свайго становішча Нурхацы распачаў паездку ў [[Пэкін]], дзе быў прадстаўлены на аўдыенцыі імпэратару [[Чжу Іцьзюнь|Ваньлі]].
У 1589 годзе Нурхацы абвесьціў сябе ''ванам'', то бок вялікім князем, а ў 1596 годзе
У 1621 годзе маньчжуры ўварваліся ў [[Ляадун]] і разьбілі кітайскія войскі. Нурхацы аблажыў і ўзяў штурмам горад [[Шэньян]], які атрымаў маньчжурскую назву «Мукдэн», і горад [[Ляаян]]. Увесь гэты рэгіён апынуўся пад кіраўніцтвам хана Нурхацы. Вырашыўшы трывала замацавацца на захопленай тэрыторыі, ён ня стаў зганяць заваяванае насельніцтва ў Маньчжоў, пакінуўшы яго й сваё войска ў Ляадуне, а сталіцу зь Сінцьзіну перанёс у 1625 годзе ў Мукдэн.
Пасьля сьмерці Нурхацы ў 1626 годзе ўлад успадкаваў ягоны сын [[Абахай]], вядомы таксама як Хунтайджы альбо Хуантайцьзі. Працягваючы справу бацькі, Абахай падпарадкаваў яшчэ незалежных чжурчжэнскіх правадыроў. З 1629 году да пачатаку 40-х гадоў XVII стагодзьдзя Абахай зьдзейсьніў каля дзесяці выправаў на суседнія плямёны. Пры гэтым ён працягваў будаваць дзяржаву: у 1629 годзе была ўведзеная кітайская экзамэнацыйная сыстэма для будучых чыноўнікаў і ваеначальнікаў, арганізаваны Сакратарыят, які вёў дзяржаўнае справаводзтва, а ў 1631 годзе
Паход на Кітай у 1627 годзе пад кіраўніцтвам самога Абахая ня даў адчувальных вынікаў. Паколькі [[Карэя]], як васал Кітаю, усяляк падтрымлівала [[дынастыя Мін|дынастыю Мін]], маньчжуры ўварваліся ў гэтую краіну й пачалі зьдзяйсьняць масавыя забойствы й рабаваньні. Карэйскі ван быў вымушаны саступіць сіле, скласьці дамову на мір з Маньчжоў, выплаціць ім даніну й наладзіць гандаль зь пераможцамі.
Радок 45:
== Вонкавыя спасылкі ==
{{Commons}}
*
* [http://www-chaos.umd.edu/history/toc.html
*
* Section on the Ming and Qing dynasties of
*
* [http://www.history-of-china.com/qing-dynasty/kangxi-emperor.htm Kangxi Emperor]{{ref-en}}
* [http://freespace.virgin.net/bob.ellerton/WMesney.htm Extensive notes on William Mesny, Qing general, author and plant collector, and his family tree]{{ref-en}}
[[Катэгорыя:
[[Катэгорыя:Вікіпэдыя:Істотныя артыкулы]]
|