Спадчына (верш): розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма апісаньня зьменаў
д Рэдагаваньні 178.121.16.42 (гутаркі) скасаваныя да папярэдняй вэрсіі Raviaka Ruslan
Метка: Адкат
Радок 30:
 
== Гістарычны кантэкст ==
Створаны ў пэрыяд складанае гістарычнае сытуацыі, калі [[Беларусь]] стала арэнай вайсковых дзеянняўдзеяньняў і амаль уся яе тэрыторыя была акупаваная. Верш напісаны ў час адыходу нямецкіх войскаў, калі пасьля ануляваньня савецкім урадам [[Берасьцейскае замірэньне|Берасьцейскага замірэньня]] яны перадавалі беларускія землі [[Польшча|польскаму]] войску. Паэт балюча адчуваў трагедыю Бацькаўшчыны, прыгадваў ліхалеццеліхалецьце [[Першая сусьветная вайна|першае сусьветнае вайны]], выгнаньне з родных мясьцінаў мільёнаў людзей, сваё нядаўняе зьняменьне перад жорсткасьцю і крывавай драмай сусьветнае бойні. З гэтых настрояў і роздумаў нарадзіўся верш аб ролі нацыянальнае гісторыі і культуры ў жыцціжыцьці чалавека.<ref name="enc"/>
 
==Апісаньне==
==Апісанне==
Пачатак верша загадкавы, інтрыгуючы. Бачная вострая духоўная калізія лірычнага героя з навакольнымі абставінамі: «сярод сваіх і чужакоў» ён адчувае сябе беспрытульным. Ратуе яго ад загубы спадчына, скарбы мінулых пакаленьняў. Далей паэт апрадмечвае загадкавы [[талісман]]-спадчыну. Увасабленьне яе, жыцьцёвыя дэталі выглядаюць нечакана простымі. Узьнікае рамантычны [[дысананс]] паміж чарадзейна-гаючай функцыяй і побытавай звычайнасьцю прадметаў і зьяваў, якія паэт уключае ў паняцьце спадчыны. Прадметы-скарбы аўтар прыўзьнімае арыгінальным эпітэтам ці падводзіць пад канон рамантычнай злавеснасьці або ахутвае флёрам даўніны. У перадапошняй страфе верша спадчына выглядае ўжо сымбалічным скарбам, чыста духоўнай каштоўнасьцю, чарадзейнай [[паходня]]й. Апошняя страфа верша набліжаецца да чарадзейнага закліканьня.<ref name="enc"/>
 
Радок 39:
Чатырохстопны ямб надае строгасьць рытмічнай арганізацыі верша, якая кантрастуе з дынамічнай кампазыцыяй, выдатна завершанай рамантычным парадоксам.<ref name="enc"/>
 
==Значэньне==
==Значэнне==
ВысокароднасцьВысокароднасьць патрыятычнае ідэі, глыбокая філязофская напоўненасьць, выразная фальклорнафальклёрна-рамантычная вобразнасцьвобразнасьць зрабілі верш адным з найвыдатнейшых твораў Я. Купалы.<ref name="enc"/>
 
==Пераклады і мастацкія ўвасабленніўвасабленьні==
На [[Ангельская мова|ангельскую]] мову верш пераклалі [[Вера Рыч|В. Рыч]] і [[Ўолтэр Мэй|У. Мэй]], на [[Армянская мова|армянскую]] — Г. Камуні, на [[Асэтынская мова|асэтынскую]] — Х.-М. Дзуццаці, А. Пухаеў, на [[Баўгарская мова|баўгарскую]] — Н. Вылчаў, на [[Башкірская мова|башкірскую]] — Х. Бікулаў, на [[Гішпанская мова|гішпанскую]] — [[Карлас Шэрман|К. Шэрман]], на [[Грузінская мова|грузінскую]] — Т. Джангулашвілі, Ш. Нішніянідзэ, на [[Кыргыская мова|кыргыскую]] — Ц. Уметаліеў, на [[Летувіская мова|летувіскую]] — З. Праткеленас, В. Рэймэрыс, на [[Малдаўская мова|малдаўскую]] — П. Дарые, А. Чыбатару, на [[Нямецкая мова|нямецкую]] — З. Эстэррайхер, на [[Польская мова|польскую]] — А. Баршчэўскі, А. Тум, на [[Расейская мова|расейскую]] — С. Абрадовіч, А. Андрэеў, І. Васілеўскі, Н. Кісьлік, С. Спаскі, на [[Сэрбскахарвацкая мова|сэрбскахарвацкую]] — С. Раічкавіч, на [[Таджыцкая мова|таджыцкую]] — М. Фархат, на [[Туркмэнская мова|туркмэнскую]] — А. Агабаеў, на [[Украінская мова|ўкраінскую]] — М. Львовіч, Дз. Паламарчук, на [[Француская мова|францускую]] — Ж. Гаш, на [[Чуваская мова|чуваскую]] — А. Алга, на [[Эрзянская мова|эрзянскую]] — А. Мартынаў.<ref name="enc"/>