|
|маці = Ала Саньнікава
|род =
|адукацыя = [[Менскі дзяржаўны лінгвістычны ўнівэрсытэт|Менскі дзяржаўны інстытут замежных моваў]] ([[1977]])
}}
[[FileФайл:Belarusian demonstration in Warsaw 3.jpg|thumb|250px|Беларуская дэманстрацыя ў [[Варшава|Варшаве]], пасярод удзельнікаў Андрэй Саньнікаў; 8 сакавіка 2013]]
'''Андрэ́й Але́гавіч Са́ньнікаў''' (нарадзіўся [[8 сакавіка]] [[1954]], [[Менск]], [[БССР]]) — беларускі палітычны і грамадзкі дзяяч, каардынатар грамадзкай праграмы «Эўрапейская Беларусь». Кандыдат у прэзыдэнты на [[Прэзыдэнцкія выбары ў Беларусі 2010 году|выбарах 2010 году]].
== Паходжаньне і біяграфія ==
Дзед, [[Канстанцін Саньнікаў]] — беларускі [[рэжысэр]]<ref>[http://www.kino-teatr.ru/kino/director/sov/263153/bio/ Саньнікаў Канстанцін Мікалаевіч. Савецкі Рэжысёр, акцёр і пэдагог, народны артыст БССР] // kino-teatr.ru</ref>, народны артыст БССР, адзін з заснавальнікаў [[Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы|Нацыянальнага Купалаўскага тэатру]]<ref>[http://www.kupala-theatre.by/bel/history/index.php Нацыянальны Купалаўскі тэатр] // kupala-theatre.by</ref>.
У [[1971]] годзе Саньнікаў скончыў 42-ю менскую школу, у [[1977]] — перакладніцкі факультэт [[Менскі дзяржаўны лінгвістычны ўнівэрсытэт|Менскага Дзяржаўнага інстытута замежных моў]]. У [[Пакістан]]е і [[Эгіпет|Эгіпце]] працаваў у нафтавай кампаніі і на будаўніцтве алюмініевага заводу. Працаваў у [[Беларускае таварыства сяброўства і культурнай сувязі з замежнымі краінамі|Таварыстве сяброўства з замежнымі краінамі]] ў 1980—1981 гадох.
У [[1989]] годзе скончыў [[Дыпляматычная акадэмія МЗС РФ|дыпляматычную акадэмію Міністэрства замежных справаў СССР]] у Маскве.
Акрамя роднай [[Беларуская мова|беларускай]] мовы, свабодна валодае таксама [[Расейская мова|расейскай]], [[Ангельская мова|ангельскай]] і [[Француская мова|францускай]].
== Дзяржаўная служба і палітычная дзейнасьць ==
У [[1982]]—[[1987]]1982—1987 гадох працаваў у [[Нью-Ёрк]]у ў сакратарыяце [[ААН]]. У [[1992]]—[[1995]]1992—1995 гадох узначальваў беларускую дэлегацыю на перамовах па звычайным і ядзерным раззбраеньні з правам подпіса ад імя краіны<ref>[http://books.google.com.by/books?id=Wl9gD2ncn40C&pg=PA33&lpg=PA33&dq=Treaty+on+Conventional+Armed+Forces+in+Europe+%28CFE%29+sannikov+belarus&source=bl&ots=DMWOQbfBYd&sig=nyRrI5VhH27bIoJr26OCov39bmk&hl=ru&ei=s-4qTL_nFp-y0gSl2vjeAg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CBUQ6AEwAA#v=onepage&q&f=false Belarus: Problems of Disarmament and Arms Control] // Dismantlement and destruction of chemical, nuclear, and conventional weapons, edited by Nancy Turtle Schulte {{ref-en}}</ref>.
У [[1993]]—[[1995]]1993—1995 гадох Андрэй Саньнікаў працаваў дарадчыкам прадстаўніцтва Рэспублікі Беларусь у [[Швайцарыя|Швайцарыі]]. У [[1995]]—[[1996]]1995—1996 гадох намесьнік [[Міністэрства замежных справаў Рэспублікі Беларусь|міністра замежных справаў Беларусі]]. Меў ранг [[Надзвычайны і Паўнамоцны Амбасадар|Надзвычайнага і Паўнамоцнага Амбасадара]].
У лістападзе [[1996]] году, напярэдадні [[Рэфэрэндум у Беларусі 1996 году|рэфэрэндуму]], падаў у адстаўку ў знак пратэсту.
У лістападзе [[1997]] году Андрэй Саньнікаў выступіў ініцыятарам «[[Хартыя’97|Хартыі’97]]», стаў міжнародным каардынатарам гэтай грамадзянскай ініцыятывы.
У [[1998]] годзе разам з [[Генадзь Карпенка|Генадзем Карпенкам]] стварыў [[Кардынацыйная рада дэмакратычных сіл Беларусі|Кардынацыйную раду дэмакратычных сіл Беларусі]].
У [[2008]] годзе Андрэй Саньнікаў разам зь [[Віктар Івашкевіч|Віктарам Івашкевічам]], [[Міхась Марыніч|Міхасём Марынічам]] і іншымі палітыкамі стаў ініцыятарам грамадзянскай кампаніі «[[Эўрапейская Беларусь]]»<ref>[http://europeanbelarus.org/?c=sp&i=1 Пра кампанію «Еўрапейская Беларусь»] // www.europeanbelarus.org</ref>, якая ставіць сваёй мэтай уступ Беларусі ў [[Эўрапейскі Зьвяз]].
Увесну [[2010]] году Саньнікаў у этэры тэлеканала «[[Белсат]]» заявіў аб сваім намеры ўдзельнічаць у прэзыдэнцкіх выбарах<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Андрэй Саньнікаў: Заходнія крэдыты да народа не даходзяць (Відэа)|спасылка=http://m.charter97.eu/be/news/2010/4/5/27883|выдавец=[[Хартыя’97]]|дата публікацыі=5 красавіка 2010|дата доступу=22 сакавіка 2014}}</ref>.
[[14 траўня]] [[2011]] году судом Партызанскага раёну г. Менску Андрэй Саньнікаў быў асуджаны на пяць гадоў пазбаўленьня волі<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Саньнікаў асуджаны на 5 гадоў калёніі|спасылка=http://pda.nn.by/artykul/54358.html|выдавец=[[Наша Ніва]]|дата публікацыі=14 траўня 2011|дата доступу=22 сакавіка 2014}}</ref>. Разам зь ім на працэсе былі асуджаны [[Ільля Васілевіч]], [[Алег Гнедчык]], [[Фёдар Мірзаянаў]] і [[Уладзімер Яроменка|Ўладзімер Яроменка]]<ref>[http://prava.vitebsk.cc/wp-content/uploads/2011/06/tyidnyovyi-aglyad-paslyavyibarchay-syituatsyii-w-belarusi-9-15-trawnya.htm Тыднёвы агляд пасьлявыбарчай сытуацыі ў Беларусі (9-15 траўня)] Віцебскі рэгіянальны праваабарончы сайт</ref>.
14 красавіка 2012 году вызвалены з калёніі<ref>{{Спасылка|дата публікацыі=14.04.12|url=http://ria.ru/world/20120414/626213268.html|загаловак=Экс-кандидат в президенты Белоруссии Санников освобожден из колонии}}</ref>.
== Грамадзкая дзейнасьць ==
У [[1998]]—[[2002]]1998—2002 — рэктар [[Народны ўнівэрсытэт Беларусі|Народнага ўнівэрсытэту]], нефармальнага адукацыйна-асьветніцкага праекту.
[[2005]] год — ляўрэат міжнароднай прэміі імя Бруна Крайскага ў галіне абароны правоў чалавека <ref>[http://www.kreisky.org/human.rights/englisch/awards12.htm BRUNO KREISKY PRIZE]</ref>.
== Сям’я ==
| 